اِمشب عزیزان آمده میلادِ عبّاس

اِمشب عزیزان آمده میلادِ عبّاس - آنکو بُوَد بَعد اَز برادر اَشرفُ النّاس

اِمشب شَبِ خوشحالِیِ اُمُّ البنین است - چون کرده تَقدیمِ عَلِی، دسته گُلِ یاس

***

اِمشب عزیزان نورِ چشمِ حیدر آمد - آنکو که بَهرِ نوکری اَش قنبر آمد

اِمشب بیامد قبله یِ خوبانِ عالَم - آنکو که شُد بر جُمله یِ خوبان سر آمد

***

این نَو رسیده قِبله یِ اهلِ یَقین است - این نورِ چشمِ حیدر و اُمُّ البنین است

این یاور و یارِ حُسین فرزندِ زهراست - این یاورِ اِسلام و هَم ایمان و دین است

***

بَر آسمانِ عِصمتِ زهرا قَمَر شُد - طُورِ عَلِی اَز مَقدَمِ او پُر شَجَر شُد

او شُد فدایِ دین و قُرآن و اِمامَت - گُلزارِ دین اَز زَحمتِ او پُر ثَمَر شُد

***

اَی اُسوه وُ اُلگویِ جانبازان اَبَالفضل - ذِکرَت بُوَد آرامِ روح و جان اَبَالفضل

اَی بِهترین جانبازِ راهِ دین و اسلام - گیرند جانبازان زِ تو فَرمان اَبَالفضل

***

تُو مونِس و هَم یار و غَمخوارِ حُسَینی - تُو بَرتَرین میر و عَلَمدارِ حُسَینی

تُو یارِ طِفلان و حَرَم دَر روزِ عاشُور - سَقّا و سَردار و سِپهدارِ حُسَینی

***

یا کاشِفَ الکَربِ الحُسین، آقا اَبَالفضل - هَستِی تُو تاجِی بَر سَرِ ماها اَبَالفضل

یِک گوشه یِ چشمی زِ لطف و جود و رَحمَت - بر باقری و جَمعِ ما بِنما اَبَالفضل

***

سروده شده توسط حجت الاسلام باقری پور میلاد آقاجان ابالفضل العباس زمستان ۱۴۰۲

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

سِه روزِ شاد، بَهرِ مُؤمنین است

سِه روزِ شاد، بَهرِ مُؤمنین است - که شاد، از آن امیرالمؤمنین است

سِه روزِ شاد، اَز شَعبان، بِنامِ - حُسَین، عَبّاس وَ زین العابدین است

***

سِه روزِ شاد باشد ماهِ شعبان - که شُد طالِع دَر آن سِه ماهِ تابان

حسینِ بنِ علی، عَبّاس و سَجّاد - کَز آنها گشت ثابِت دین و ایمان

***

به سِوُّم، چارُم و پَنجُم زِ شَعبان - بِشُد طالِع سِه خورشیدِ دِرَخشان

حُسین و هَم عَلَمدارَش ابالفضل - وَ زین العابدین آن عَبدِ یزدان

***

به نیمه ی ماهِ شعبان مَهدی آمد - همان، کو، هَست بَر عالم سر آمد

بر او خَتمِ امامَت گَشت، زیرا - که او آخِر وَلِیِّ داوَر آمد

***

سروده شده توسط حجت الاسلام باقری پور به مناسبت اعیادشعبانیه زمستان ۱۴۰۲

«کتاب صحیفه محبت امام حسین علیه السلام نوشته باقری پور» http://dl.hodanet.tv/ketabbageri/sahifemahabbat.htm

http://hedayat.blogfa.com/post/9166

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

یا کاشِفَ الکَرب وَ یا حضرتِ عَبّاس

یا کاشِفَ الکَرب و یا حضرتِ عَبّاس - شکفته ای، ماهِ شعبان چو گُلِ یاس

تو زاده یِ حیدر و اُمِّ بَنینی - ماهِ شب چهارده ای وَ مَه جَبینی

ماهِ بنی هاشمی شُد لَقَبِ تو - در رَهِ دینِ خدا روز و شَبِ تو

تو قمری که دِرَخشی به شَبِ تار - بَر هَمَه یِ اَنجُم از ثابت و سَیّار

در شَبِ میلادِ تو بابِ تو حیدر - شاد از اینکه تویی یارِ برادر

خُرَّم از این کامده یارِ حُسینَش - آمده یاری بر آن نورِ دو عَینَش

مادرِ تو فاطمه گشته چه دل شاد - چونکه شُد از مَقدَمَت خانه اش آباد

شاد زِ میلادِ تو اُمِّ بنین شُد - شاد از آن جُملَگِیِّ مؤمنین شُد

از هَمه دِلشاد تَر بابِ تو حیدر - چونکه تویی بَهرِ دین ناصر و یاوَر

چونکه گرفته علی تو را در آغوش - گشت در آن دَم غَم و غُصّه فراموش

گفت: که عبّاسَم این یارِ حُسین است - حاصل جنگاورِ بَدر و حُنین است

چون بَغَلَت کرد، گفت: ای گُلِ رعنا - حَیف از این دست و بازویِ توانا

عاقبت این دستها دَر رَهِ اسلام - میشَوَد از این بَدَن جُدا سر انجام

ماه بنی هاشمی حضرتِ عباس - گشته زِ کین پَرپَر آن دسته گُلِ یاس

عَلقَمَه یاد آورِ دستِ اباالفضل - ما همگی گشته پابستِ اباالفضل

باقریا ما همه یارِ اباالفضل - نوکر و خادم به دربارِ اباالفضل

سروده شده میلاد حضرت عباس علیه السلام زمستان 1401

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

چارُمِ شعبان نِگَر بیتِ عَلی

چارُمِ شعبان نِگَر بیتِ عَلی - گشته سرشار از صفا و هَمدِلی

خانه یِ شیرِ حق و اُمّ البنین - گشته روشن، باصفا، زان مَه جَبین

چون که سَر زَد یک قَمَر از خانه اَش - گَشت سرشار از صَفا سامانه اَش

آن قَمَر ماهِ بنی هاشم لَقَب - آنکه بُد بَهرِ حسین در تاب و تَب

خانه یِ حیدر از او روشن شُده - شهرِ یَثرِب هَم چنان گُلشن شُده

نام آن قُرص قَمَر عَبّاس شُد - شهرِ یَثرِب پُر زِ عطرِ یاس شُد

چون به دنیا آمد عَبّاسِ عَلی - بود همراهش صفا و هَمدلی

حَضرتِ حیدر چو دیدش شاد شُد - خانه یِ حیدر زِ غَم آزاد شُد

چون عَلَمداری بِیامَد بَهرِ دین - بَرحُسین ابنِ امیر المؤمنین

چونکه سَقّا و سپهداری کَبیر - آمده از بَهرِ یارِیِّ اَمیر

چونکه پَرچَمدارِ اسلام آمده - بهرِ دشمن روز، چون شام آمده

در بَغَل بِگرِفت قُرصِ ماه را - گوئیا آمد وزیری شاه را

یک نَظَر بر آن قَد و بالایِ او – کَرد، مَولا، بابِ دین پالای او

دستها و پایها و چشم و گوش - او نِگَه میکرد، آرام و خَموش

ناگَهان دیدَند مولا گریه کَرد - او نِگَه بر بازوان و ناله کرد

گفته شد کِاین گریه آقا بهر چیست؟ - گوئیا بازویِ طفلک را غَمی است

عیب و نقصی دیده شُد بر بازوان - که شُما دیدی و مینالی از آن

گفت: نَه، بَل بازوانش سالِم است - بلکه سالمتر زِ کُلِّ عالَم است

لیک یادم آمد از عاشور او - از دلیری و سَرِ پُر شُورِ او

روز عاشورا چنین گشته رَقَم - گردد این بازو و این دَستان قَلَم

خون چَکَد زین بازو وَ دَستانِ یَل - این بُوَد از بهرِ او خیر العمل

آری آقا اینچنین آوایه کرد - روزِ میلادَش برایش گریه کرد

گریه کرد اُمُّ البنین هَم زین سُخَن - گریه بر عَبّاس دارد، ما وَ مَن

کاشف الکَرب است عَبّاسِ عَلِی - در گرفتاری است یارِ هَمدلی

یکصد و سی و سه بار ای نُورِ عَین - تو بگو یا کاشف الکرب حسین

باقری هرگاه گشتی دل غمین - گوی یا عَبّاس، یا اُمُّ البنین

سروده شده میلاد حضرت عباس علیه السلام زمستان 1401

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک - اوصافِ رحمانیّه تان بادا مبارک

میلادِ سبطِ مصطفی آقا حسینم - فرزندِ پاکِ مرتضی آقا حسینم

یاری برایِ مجتبی آقا حسینم - میلادِ او بر دوستان بادا مبارک

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک - اوصافِ رحمانیّه تان بادا مبارک

میلادِ عبّاسِ علی سقّا و سردار - یارِ حسینِ بنِ علی میرو علمدار

باشد برایِ دینِ حق او یاور و یار - میلادِ او بر دوستان بادا مبارک

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک - اوصافِ رحمانیّه تان بادا مبارک

میلادِ زین العابدین آن حجّتِ حق - فرزندِ سبطِ مصطفی آن نورِ مطلق

با سجده هایش سجده گَه را داد رونق - میلادِ او بر دوستان بادا مبارک

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک - اوصافِ رحمانیّه تان بادا مبارک

میلادِ مهدی صاحب عصرو زمانه - آن حجتّ اللهِ زمان میرِ یگانه

کز مصطفی و مرتضی دارد نشانه - میلادِ او بر دوستان بادا مبارک

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک - اوصافِ رحمانیّه تان بادا مبارک

شعبان گشوده دربِ شادی بهرِ یاران - شادند از این اعیاد جمله جان نثاران

شد باقری میلادِ مهدی در بهاران - میلادِ او بر دوستان بادا مبارک

اعیادِ شعبانیّه تان بادا مبارک - اوصافِ رحمانیّه تان بادا مبارک

آغازِ سالِ نو شده با ماهِ شعبان - فصلِ بهاران آمده با لُطفِ یزدان

نو گشته روزِ ما به لطفِ حیِّ سبحان - نوروز هم بر دوستان بادا مبارک

سروده شده شعبان مصادف با آغاز بهار سال 1400

چارِ شعبان روزِ عبّاس آمده

چارِ شعبان روزِ عبّاس آمده - بویِ عطر از آن گُلِ یاس آمده

در شجاعت همچنان بابش علی است - در بصیرت ابصر النّاس آمده

چارِ شعبان روزِ عبّاسِ علی است - غیرت و مردانگی زو منجلی است

حیدری خوی و شجاعت پیشه است - بهترین یارِحسینِ بن علی است

چارمِ شعبان علمدار آمده - بر حسین بنِ علی یار آمده

در سرایِ حیدر و اُمُّ البنین - همچو ماهی نو پدیدار آمده

چارمِ شعبان ابَاالفضلِ رشید - همچو خورشید از اُفُق آمد پدید

کاشِفُ الکَربِ حسینی زاده شد - آمد از اُمُّ البنین زیبا وَلید

کاشف الکرب آمد از اُمُّ البنین - مردِ ایمان و بصیرت مردِ دین

از برایِ یاریِ دینِ خدا - آمد آن شبهِ امیرالمؤمنین

آمد آن سردار و سالار حسین - آن علمدار و سپهدارِ حسین

حضرتِ باب الحوائج زاده شد- آمد آن والاترین یارِ حسین

آمد آن سردارِ جانبازِ حسین - آن همیشه یار و سربازِ حسین

آنکه در راهِ حسین سر داد و دست - بود او یارِ سر افرازِ حسین

سروده شده شعبان سال 1399

توعبّاسی که با دشمن عبوسی

توعبّاسی که با دشمن عبوسی - ولی بهرِ حسینت دست بوسی

توشیرِ شرزه ای در جنگهائی - تو دادی دوست از دشمن رهائی

توبعد از حیدری بحرِ شجاعت - تو در صفین نشان دادی رشادت

به صفین بوده ای تو نو جوانی - که برپا کرده ای شوروفغانی

دوازده ساله بودی شیرمردی - که با دشمن نمودی تو نبردی

به مالک چونکه تو کردی نگاهی - زترس آمد به چشمانش سیاهی

لبانِ تشنه را تو یاد کردی - فرات از دشمنان آزاد کردی

تو یارانِ علی سیراب کردی - علی را سرخوش و شاداب کردی

تو راهِ عشق را پیمائی عبّاس - بدشت کربلا سقّائی عبّاس

ابو القربه توئی و هم سقائی - برادر را تو یارِ با وفائی

تو دیدی آب را و خنده کردی - نخوردی، آب را شرمنده کردی

لبانِ تشنه برگشتی تو از آب - که اطفالِ حرم گردند سیراب

توئی ماه بنی هاشم ابا الفضل - هم عبّاس و ابوالقاسم ابا الفضل

ابوفاضل فضیلت را تو بابا - عمودِ خیمه یِ فضل از تو برپا

توئی باب الحوائج بابِ حاجات - شبِ عاشور مشغولِ مناجات

شبِ عاشورکردی پاسداری - به دورِ خیمه ها با آه و زاری

ابا الفضل کاشف الکرب حسینی - نگاهی کن به یارانِ خمینی

به تاسوعا امانی برتو دادند - زِدنیا یک نشانی بر تو دادند

بگفتندت برو دنبالِ دنیا - به صحراها بکن یک خیمه برپا

رها کن زحمت و رنج و محن را - نکن بهرِ خود آماده کفن را

رها کن تو حسین و کربلا را - بکن دور از خودت رنج و بلا را

منم شمرو امانی بر تو دارم - زدنیا یک نشانی برتو دارم

امان نامه بگیر و در امان باش - برای خویش سلطانِ زمان باش

ولی عکس العمل را بین زِعبّاس - کنون خیرالعمل را بین زِعبّاس

جوابش شمر را بیچاره کرده - امان نامه گرفته پاره کرده

بگفت ای شمردون ای دشمنِ دین - منم بهرِحسین یک یارِ دیرین

کنم من بر حسین و دین خیانت؟ - زحق لعنت بتو هم بر امان ات

منم ثابت کنون بر عهد و پیمان - شوی ای شمر از این کارت پشیمان

بلی ای باقری این کارِ عبّاس - بُوَد کاری بسی زیبا و حسّاس

سروده شده تاسوعای سال 1398

سه میلادِ عظیم الشان آمد درمَهِ شعبان

سه میلادِ عظیم الشان آمد درمَهِ شعبان - که ازیُمن قدوم آن سه، این مَه گشت نورافشان

حسین وهم ابالفضل و علیّ ابن الحسین سجّاد - ازاین اعیاد ما شادیم همه خرّم همه خندان

بروز سوّم شعبان حسین بن علی آمد - ز بهر خاتمِ پیغمبران سوّم ولی آمد

بپاس مقدم او شد همه ارض و سما گلشن - که ازنورِ رُخ او ماهِ شعبان منجلی آمد

بروزچارم شعبان ابالفضل رشید آمد - که بر اربابِ حاجت از خداوند این نوید آمد

که شدباب الحوائج حضرت عبّاس میلادش - وَ ماه چارده در چارم شعبان پدید آمد

بروز پنجم شعبان چو زین العابدین آمد - درخشان از رخ او آسمانها وزمین آمد

بشد ازشهربانو زاده مولودی که شد سجّاد - تمام شیعیان شادند امام چارمین آمد

وَ روز نیمه یِ شعبان بیامد آخرین رهبر - بود او آخرین رهبر زنسلِ پاک پیغمبر

امام عصر این دوران و نامش حضرت مهدی - بود او باقری، برما امام وحجّت و سرور

یاابوفاضل علمدارِ شهِ كرببلائی

یا ابوفاضل علمدارِ شهِ كرببلائی - پاسداری و امیری و سقا صاحب لوائی

یاور و یار حسینی حضرت عباس نامت - هم لقب باب الحوائج تو عزیز كبریائی

ای سقای تشنه كامان تشنه آب فراتیم - كن نصیب ما تو زان آب فرات ایكه سقائی

حاجت ما را روا كن حاجت بسیار داریم - ما همه محتاج آن درگاه و تو حاجت روائی

مشكل بسیار داریم حل نما تو آن مشاكل - مشكل ما را تو بگشا ایكه تو مشكل گشائی

ای طبیب دردمندان درد ماها را دوا كن - ایكه خاك در گهت باشد به هر دردی دوائی

كاشف الكربی تو عن وجه الحسین یا كاشف الكرب - برطرف بنما گرفتاری بده بر ما صفائی

باقری بر درگه لطف تو از غم ایستاده - از كرم یاری كنش بنما نصیبش كربلائی

سرزدازبیت امیرالمؤمنین

سرزدازبیت امیرالمؤمنین - كودكی خورشیدروی ومه جبن

میدرخشدهمچومه سیمای او - زان سبب خورعاشق وشیدای او

شدچو روزازماه رخسارش چوشب - گشت زان ماه بنی هاشم لقب

اوچوازبیت علی سرمیزند - طعنه برخورشیدخاورمیزند

همچوخورتابیدچون ازكوهسار - ماه درپیش رخش شدشرمسار

چارشعبان چون بدنیاپانهاد - بهرماروزخوشی برجانهاد

چارشعبان چون بدنیا آمده - روزشادی بهرماها آمده

بدركامل درشب چارآمده - نورخوراندرشب تارآمده

مادرش خوشحال وخندان آمده - چونكه ازاوشیریزدان آمده

بچه شیرازشیرحق مولودشد - چارشعبان طالعش مسعودشد

شادشداینك علی ازآن سبب - خانه اش شدزادگاه شیررب

قهرمانی آمدازبهرجَمَل - ماه نوطالع شدازبرج حَمَل

بهرصفین یكه تازی آمده - نهروان راشاهبازی آمده

اوسپه سالارعاشورابود - یاورنوردل زهرابود

برحسین بنگرچسان شادآمده - بهراوازغیب امداد آمده

یاوری ازبهرعاشورآمده - روزمیلادش چه پرشورآمده

گاه خندان وگهی گریان شده - آسمانیها ازآن حیران شده

بهرمیلادش بودخندان علی - بهربازوهای اوگریان علی

الغرض چون اوبدنیا پانهاد - باب حاجاتی بروی ما گشاد

حل مشكلهادراوبنهفته اند - زان سبب باب الحوائج گفته اند

وارث حلال مشكلهاشده - چون علی آئینه دلها شده

هركه افتددرغم ورنج وتعب - هست ذكریا ابالفضلش بلب

بی كلاچ وترمزودرپرتگاه – اوفتد سوی اباالفضلش نگاه

باقری توبارها دیدی ازاو - معجزاتی بی كلام وگفتگو

یا سیّدی یا عبّاس

یا سیّدی یا عبّاس - یا سیّدی یا عبّاس

ای با وفا ابا الفضل - یا سیدی یا عبّاس

مشكل گشا ابا الفضل - یا سیدی یا عبّاس

سقا ومیرِ لشكر - یا سیدی یا عبّاس

برتشنگان آب آور - یا سیدی یا عبّاس

سرداری و سپهدار - یا سیدی یا عبّاس

صاحب لوا علمدار - یا سیدی یا عبّاس

ای جانفدای حسین - یا سیدی یا عبّاس

صاحب لوای حسین - یا سیدی یا عبّاس

پشت و پناهِ حسین - یا سیدی یا عبّاس

میرِ سپاهِ حسین - یا سیدی یا عبّاس

ای با وفا مشكل گشا - سقا ومیرِ كربلا

باشد سكینه منتظر - اندرمیانِ خیمه ها

تا كه رسانی جرعه ای - آبِ روان بر بچه ها

سقا تو بنما كوششی - آبی رسان بهرِ خدا

بشنو صدای العطش - باشد بلند از اندر سما

سقای دشتِ كربلا - یا سیدی یا عبّاس

یا سیدی یا عبّاس - یا سیدی یا عبّاس

سقای دشتِ كربلا - دستش شده ازتن جدا

آن هردو چشمِ نازنین - گشته است خونین از جفا

فرقش چنان فرقِ علی - شد با عمودِ كین دوتا

جسمِ شریفش غرقه خون - گشته است از سرتا بپا

آندم بجای سیدی - گفتا كه ادرك یا اخا

ای هردو دست ازتن جدا - یا سیدی یا عبّاس

یا سیدی یا عبّاس - یا سیدی یا عبّاس

آمد حسین امّا چسان - اشك ازدوچشمانش روان

بشنید چون ادرك اخا - با صوتِ عبّاسِ جوان

آمد سرِ با لینِ او - با گریه و آه و فغان

امّا چه عبّاسی شده - بشكسته دست و استخوان

چشمِ شریفش غرقه خون - جسمِ شریفش نا توان

دستش نهاده بركمر - آندم شهِ عصرو زمان

گفتا كه پشتِ من شكست - ازداغ مرگت ناگهان

آندم غمین شد مصطفی - یا سیدی یا عبّاس

یا سیدی یا عبّاس - یا سیدی یا عبّاس

برگشت حسین سوی حرم - میگفت و ای برادرم

گویم چه با لب تشنگان - با نازدانه دخترم

بیند سكینه منتظر - با اهلبیتِ محترم

گفتا دگر عبّاس نیست - رفته زكف آب آورم

گوئید با لب تشنگان - رفته است سقا از برم

ازبعد عبّاسِ جوان - دیگر گذشت آب ازسرم

بعد علمدارم كنون - گیرد علم را خواهرم

ای باقری اینك بگو - یا سیدی یا عبّاس

یا سیدی یا عبّاس - یا سیدی یا عبّاس

یا سیدی یا عبّاس - یا سیدی یا عبّاس

ای باوفا ابا الفضل - یا سیدی یا عبّاس

مشكل گشا ابا الفضل - یا سیدی یا عبّاس

یا عبّاس یا عبّاس - یا عبّاس یا عبّاس

یا عبّاس یا عبّاس - یا عبّاس یا عبّاس

یا عبّاس یا عبّاس - یا عبّاس یا عبّاس

یا كاشف الكرب الحسین - یا عبّاس یا عبّاس

یا كاشف الكرب الحسین - یا عبّاس یا عبّاس

حق برادرت حسین - یا عبّاس یا عبّاس

حق برادرت حسین - یا عبّاس یا عبّاس

اِكشف لنا كُروبنا - یا عبّاس یا عبّاس

اِكشِف لنا كُروبنا - یا عبّاس یا عبّاس

حاجات ما بنما روا - یا عبّاس یا عبّاس

مرضای ما بده شفا - یا عبّاس یا عبّاس

كن قسمتِ ما كربلا - یا عبّاس یا عبّاس

قرضای ما را كن ادا - یا عبّاس یا عبّاس

درد مارا نما دوا - یا عبّاس یا عبّاس

یا عبّاس یا عبّاس - یا عبّاس یا عبّاس

یا عباس یا سیدی - یا عباس یا سیدی

یا عباس یا سیدی - یا عباس یا سیدی

سقّایِ دشتِ كربلا اباالفضل

عباس یا عباس یا اباالفضل - عباس یا عباس یا اباالفضل

سقّایِ دشتِ كربلا اباالفضل - ای یاوردین خدا اباالفضل

یارعزیزفاطمه اباالفضل - ازتوعدودرواهمه اباالفضل

یابن علی شیرخدا اباالفضل - ای یارسبط مصطفی اباالفضل

عباس یا عباس یا اباالفضل - عباس یا عباس یا اباالفضل

عباسم وآب آورحسینم - دركربلامن یاورحسینم

اندرحرم طفلان درانتظارند - چشم انتظاری بهرآب دارند

باشدحسین ازتشنگی چوبی تاب - لب تشنه ام امّا نمی خورم آب

انّی انا العبّاس والاباالفضل - انّی انا العبّاس والاباالفضل

یانفس من بعدالحسین هونی - وبعده لاكنت ان تكونی

هذالحسین شارب المنون - وتشربین البارد المعین

هیهات ماهذافعال دینی - ولافعال صادق الیقین

انّی انا العبّاس والاباالفضل - انّی انا العبّاس والاباالفضل

یك مشك آبی كرده ام مهیا - كانرارسانم من به آل طاها

اصغرمیان خیمه هست بی تاب - طفلان درانتظارجرعه ای آب

من یاورآن شاه راستینم - حتی شورببریده این یمینم

انّی انا العبّاس والاباالفضل - انّی انا العبّاس والاباالفضل

والله ان قطعتموایمینی - انّی اُحامی ابدًا عن دینی

وعن امام الصادق الیقین - نجل النّبی الطاهرالامین

انّی انا العبّاس والاباالفضل - انّی انا العبّاس والاباالفضل

دست چپم گرازبدن جداشد - دستم فدای دین مصطفا شد

این آب رامن میبرم بدندان - درخیمه گه بهرلبان عطشان

یارب مراكن یاوری دراین راه - من یك تن واین مردمان گمراه

انّی انا العبّاس والاباالفضل - انّی انا العبّاس والاباالفضل

یانفس لاتخشی من الكفّار - وابشری برحمة الجبّار

مع النّبی سیّدالمختار - قدقطعواببغیهم یساری

فاصلهم یاربّ حرّالنّار - انّی انا العبّاس والاباالفضل

چشمان من شدغرقه خون خدایا - شدپیكرمن لاله گون خدایا

یاسیّدی اینك برس بدادم - چونكه ززین من برزمین فتادم

جان برادریااخا زاحسان - یك لحظه بالینم بیابه میدان

انّی انا العبّاس والاباالفضل - انّی انا العبّاس والاباالفضل

آمدحسین آندم كنارعبّاس - بیندكه پرپرگشته آن گل یاس

دستی نهاده بركمرهمی گفت - جان اخا كی ازجفاتراكشت

پشتم شكسته بسته راه چاره - آیا شودبینم ترادوباره

انّی اخاك یا اخا اباالفضل - انّی اخاك یا اخا اباالفضل

برخیزوبین اندرمیانِ صحرا - گشتم غریب وبی معین وتنها

یكسوزداغ قاسم وهم اكبر - یكسوغم طفلانم ای برادر

اندرحرم طفلان درانتظارند - چشم انتظاری بهرآب دارند

گویم چی با اهل حرم برادر - با اهلبیت محترم برادر

جویداگرازمن تراسكینه - گویم چی پاسخ بهرآن حزینه

انّی اخاك یا اخا اباالفضل - انّی اخاك یا اخا اباالفضل

میخواست تاعبّاس رازمیدان - حملش نمایدسوی خیمه گاهان

اما چنان پرپر بُد آن گل یاس - ممكن نشدحمل جناب عباس

پشت حسین ازاین جفادوتاشد - چونكه زعباس آن زمان جداشد

ای باقری بنگركه شاه بطحا - بی یاوروآب آوراست وتنها

عباس یاعباس یا اباالفضل - عباس یاعباس یا اباالفضل

كودستهایت عباس

كودستهایت عباس - جانم فدایت عباس

اندركنارعلقم - پشت حسین شده خم - بانازنین برادر ح- گویدچنین دمادم

كودستهایت عباس - جانم فدایت عباس

كی این ستم بماكرد - برماچنین جفاكرد - كی ازبدن بدینسان - دستِ توراجداكرد

كودستهایت عباس - جانم فدایت عباس

كی پشت من شكسته - شدراه چاره بسته - دست توراجداكرد - دست مراهم بسته

كودستهایت عباس - جانم فدایت عباس

شدروزماتم عباس - برمن دمادم عباس - برقلب من نشسته - غمهای عالم عباس

كودستهایت عباس - جانم فدایت عباس

بی یارویاورم من - هم بی برادرم من - ای باقری ببین كه - بی عون وجعفرم من

كودستهایت عباس - جانم فدایت عباس