اشعار چهار مصراعی حضرت خدیجه علیها سلام

خَدیجه اُمِّ اَئِمّه است و مادرِ زهراست - خَدیجه مامِ بزرگی به زینبِ کبراست

اِسلام ما به یاری مادَر، خدیجه شُد آغاز - خدیجه فخر زنان است و همدمِ طاهاست

***

خدیجه بانوئی که کنیه یِ ام المؤمنین دارَد - خدیجه در صحیفه، یارِیِ اسلام و دین دارَد

دریایِ صَبر و مَظهَرِ تقوا و مَعدَنِ کَرَم است - او بَر نَبُوَّت و قرآن و دینِ حق یقین دارد

***

گشته عامُ الحُزن سالِ رحلتِ بانو خدیجه - که شُده زهرا، نبی وَ هَم علی محزون و غمگین

شُد یتیمی قِسمتِ زهرایِ اَطهَر دُخترِ او - بَهرِ اَحمَد هَمسَرش، شُد رِحلتِ او حُزنِ سنگین

***

ای خدیجه مادرِ صدّیقه، زهرایِ بتول - ای خدیجه همسر و یارِ فداکارِ رسول

داده ای اموالِ خود را دَر رَهِ دینِ خدا - کرده ای یاری تو اَز اِسلام و قُرآن و اُصول

***

دیده یِ پیغمبر از مرگِ خدیجه تَر شُده - لاله یِ کاشانه یِ احمد زِ غَم پرپر شُده

می زند آتش به جانِ انس و جِن از مِحنتش - فاطمه دُختِ نَبی بی مادر و مُضطر شده

***

داده جان یارِ نَبی، غمگین نَبی با چشمِ تَر - آسمان اَندر غَمش خاکِ عزا ریزَد به سَر

شیعیان هم ناله گردیدند جمله با علی - فاطمه گشته از این غَم در عزا و نوحه گر

***

در آن زمان که شَبِ سَردِ کُفر جولان داشت - زبان زخمِ عدو تیغِ تیز و بُرّان داشت

خدیجه مَرهَمِ دِل گرمِیِ مُحَمَّد بود - چرا؟ چون به کارِ مُحَمَّد ایمان داشت

***

گشته خدیجه یاورِ دین، یاورِ خدا - در راهِ عشق او شده هَمسَر به مصطفا

آمد کَفَن برایِ خدیجه زِ عَرشِ حَق - اما حسین اوست بی کَفَنِ دشت کربلا

سروده شده وفات حضرت خدیجه بهار سال 1402

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

خدیجه یارِ پیغمبر بُدی هِنگامِ تنهایی

خدیجه یارِ پیغمبر، بُدی هِنگامِ تنهایی - دفاع از دینِ حق میکرد، با صبر و شکیبایی

شُد او یارِ رسول اللّه، بینِ آن همه دشمن - نمود او یاری از دین دَر، قِبالِ خَیلِ اَهریمَن

میانِ آن همه زَنهایِ مَکّه او شُدَش همسر - میانِ آن همه دُشمن، شُدَش او ناصِر و یاوَر

شُد او یارِ رسول اللّه، با آن مال و اموالَش - همه روز و همه شب او، مُراقِب بود بَر حالَش

چو شُد مبعوث آن حضرت، خدیجه یارِ او گردید - به او اِیمان همی آورد و اَز اَنصارِ او گردید

نَمُود او یاری اَز اِسلام و دین با مال و با جانَش - مِیانِ آن هَمَه کافر، حِفاظَت کرد اَز اِیمانَش

مِیانِ بُت پرستان کَرد او یاری زِ پیغمبر - دَر آن دورانِ بی دینی بِشُد او بَهرِ دین یاوَر

نَخُستین حامِیِ اِسلام او اَز بَینِ زنها بود - نَخُستین بانویِ مُؤمِن زِ خَیلِ اَهرِمَنها بود

نَخُستین زَن که اَز بَینِ همه زَنها مُسلمان شُد - زِ بینِ آن هَمَه زَن حامِیِ اَحکامِ یَزدان شُد

نَخُستین زَن بُد او گفت اَشهَدُ اَن لا اِلهَ دیگر اِلَّا اللّه - شهادت میدَهَم هَستی تُو اَی اَحمَد رسول اللّه

دُو یاوَر بَهرِ پیغمبر خدیجه با علی بودند - به عَصرِ جاهِلِیَّت یاری اَز اِسلام بِنمودند

خدیجه با علی یاوَر شُدَند دینِ مُحَمَّد را - نَمودند این دُو تَن یارِیِّ اِسلام و هَم اَحمَد را

خدیجه اَز بَرایِ اَحمَد آوَرده یَکی دُختَر - چه دُختَر بود آن دُختَر؟! که بُد او خود یَکی گوهر

به قُرآن کوثَرَش خوانده، خدایِ عالِیِ اَعلا - نَمودَش فاطمه نام و بَتول و زُهره یِ زَهرا

بِشُد اُمِّ اَبیهایِ پِدر این دُختِ نیک اَختَر - بِشُد دُخت خدیجه او، رسولُ اللّه را مادَر

بِشُد اُمُّ الاَئِمَّه او، وَ هَم اُمُّ المصائِب شُد - اِمامِ عَصر، فرزندش همان باشد که غائِب شُد

زِ دُنیا رَفت اُمُّ المُؤمنین و مُؤمنین مَحزُون - بِشُد پیغمبر و زهرا، اَز آن غمگین و دل پر خون

بِشُد سالِ دَهِ بِعثَت وَفاتِ بانویِ اِسلام - که «عامُ الحُزن» نامیدند و محزون گشت خاص وعام

به قبرستان مَعْلات، یا حَجُون وَ یا ابوطالب - بِشُد مدفون آن بانو وَ زَهرایَش شُده نادِب

تَمامِ مُؤمنین اَز بَهرِ او اِمروز گریانند - مُحَمَّد با علی وَ فاطمه غمگین و نالانند

بُوَد ای باقری اِمروز رُوزِ حُزن و هَم ماتَم - که اُمُّ المُؤمنین کرده وفات و مُؤمنین دَر غَم

سروده شده وفات حضرت خدیجه بهار سال 1402

زیارت نامه حضرت خدیجه سلام الله علیها

السَّلامُ عَلَیْک یا اُمَّ الْمُؤْمِنِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا زَوْجَةَ سَیّـِدِ الْمُرْسَلِینِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا اُمَّ فاطِمَةَ الزَّهْراءِ سَیِّدَةِ نِساءِ الْعالَمِینَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا أَوَّلَ الْمُؤْمِناتِ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ أَنْفَقَتْ مالَها فِی نُصْرَةِ سَیِّدِ الاْنْبِیاءِ، وَ نَصَرَتْهُ مَااسْتَطاعَتْ وَ دافَعَتْ عَنْهُ الاْعْداءَ، اَلسَّلامُ عَلَیْک یا مَنْ سَلَّمَ عَلَیْها جَبْرَئِیلُ، وَ بلَّغَهَا السَّلامَ مِنَ اللهِ الْجَلِیلِ، فَهَنِیئاً لَک بِما أَوْلاک اللهُ مِنْ فَضْل، وَالسَّلامُ عَلَیْک وَ رَحْمَةُ اللهِ وَ بَرَکاتُهُ

سلام بر تو ای مادر مؤمنان، سلام بر تو ای همسر سرور فرستادگان، سلام بر تو ای مادر فاطمه زهرا سرور بانوان دو جهان، سلام بر تو ای نخست بانوی مؤمن، سلام بر تو ای آن که دارائیش را در راه پیروزی اسلام و یاری سرور انبیا هزینه کرد و دشمنان را از او دور ساخت، سلام بر تو ای آن که بر او جبرئیل درود فرستاد، و سلام خدای بزرگ را به او ابلاغ کرد، این فضل الهی گوارایت باد و سلام و رحمت و برکاتش بر تو باد.