شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

اِمامِ هشتم رضا ، نورِ ولایت تویی

نبیره یِ مُرتضی ، شَمعِ هِدایَت تویی

به آسمانِ وَلا ، ماهِ امامت تویی

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

ماهِ شبِ چارده ، به سرزَمینِ ایران

آمده ای زِ یثرب ، به خِطّه یِ خراسان

راهِ بهشتی شُدن ، نموده ای تو آسان

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

اَی مَدَنی زادگاه ، ای پسرِ فاطمه

راهِ خُراسانِ تو ، راهِ بهشتِ همه

نزدِ صراط و میزان ، تویی شفیعِ همه

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

ای حَرمَت قبله یِ ، حاجتِ درماندگان

شُده پَس از اربعین ، مَقصدِ دلدادگان

پیاده راهِ تو، پُر ، زِ خیلِ جاماندگان

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

سویِ حریمت، هَمَه ، قَدَم، قَدَم، راه، مِیان

پیادگان، روز و شب ، با نوحه و آه، مِیان

اَز تَمومِ جاده ها ، به مَحضرِ شاه، مِیان

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

نموده ای تو روشن ، دِیارِ خورشید را

دَر دِلِ ما داده ای ، تو نورِ اُمید را

دافِع و رافِع شُدی ، زِ ما، تو تَهدید را

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

مَنبعِ جود و کَرَم ، مَعدَنِ اِحسان، تویی

بَهرِ هَمَه عارِفان ، مَظهَرِ عِرفان، تویی

مُبَیِّنِ دینِ حَق ، کاشِفِ قُرآن، تویی

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

گفته: چِنان فاطمه ، بَضعَةُ مِنِّی تورا

مُحَمَّد، آن جَدِّ تو ، حَضرَتِ خیرُ الوَرا

شَفاعَت اَز باقری ، نَما بِه هَر دو سَرا

شاه سَلامٌ عَلَیک ، ماه سَلامٌ عَلَیک

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

روزِ میلادِ رضا شُد، نور باران گشته مشهد

روزِ میلادِ رضا شُد، نور باران گشته مشهد - در مَهِ ذیقعده آمد عالِمِ آلِ مُحَمّد

آمده دنیا به یثرب، عالِمِ آلِ پیمبر - شاد و خندان از قُدومش حضرتِ موسَی بنِ جعفر

زین ولادت مادرِ او نجمه باشد شاد و خندان - اهلِ یثرب شاد و خُرَّم کامده شاهِ خراسان

آمده دنیا به یثرب، آن وَلِیِّ حق تعالی - شد چراغان از قُدومش ارضِ اَقدَس، عرشِ اعلا

روزِ میلادِ رضا و مشهدش غرقِ سُرور است - هر قَدَمگاه از خُراسان تا مدینه غرقِ نور است

روزِ میلادِ رضا و شهرِ مشهد پُر زِ زائر - غرقِ شادی دَر حریمَش، هَم مُسافر هَم مُجاور

شهرِ مشهد را نگه کُن، مرکزِ جشن و سُروراست - صحنها و غُرفه هایَش همچنان وادِیِ طور است

میزند پَر مُرغ دِلها در هوایِ کویِ جانان - گَه رَوَد سویِ مدینه، گَه رَوَد سویِ خراسان

هشتمین ماه ولایت، حُجَّتِ پاکِ خدایی - جشنِ میلادَش بِپا شُد درحریمِ کبریایی

آمده دریایِ عِلم وعالِمِ آلِ پیمبر - شادمان در جَنَّتِ حق، مرتضی، زهرایِ اطهر

افتخارِ ما بُوَد که، او بُوَد مهمانِ ایران - چشمِ امیدِ مریدان، جملگی سویِ خراسان

چشمِ امیدِ مریدان، جملگی سویِ حریمَش - تا بگیرد دستِ مارا، شاه، با دستِ کریمش

دارد امیدِ شفاعت، زائرین و هم مُجاور - یا وجیهًا عِندَ اَللّه، طَیِّب و معصوم و طاهِر

ای طبیبِ دردِ جانها، کعبۀ دل، جان جان ها - آفتابِ آسمانها، مهربانِ مهربانها

تو رضایی، تو رضایی، نور چشمِ مرتضایی - هَم جمالِ کبریایی، هَم اِمامِ انبیایی

زادۀ موسَی بنِ جعفر، هَم مبارک، هَم مُطَهَّر - بر همه مولا و رهبر، سَیِّد و سالار و سرور

تو همـان باب المرادی، سَیِّدی، اَبَاالجوادی - قلبِ ما راجلوه دادی، پا به چشمِ ما نهادی

تو به تن جان جهانی، در زمین، هَم آسمانی - شهریارِ اِنس و جانی، هَم توروحـی، هَم روانی

نورِ ذاتِ حَیِّ سرمد، شمعِ بزمِ آلِ احمد - عالِمِ آلِ محمّد، بِضعۀ رسولِ اَمجَد

یاوجیهًا عِندَ اَللّه، شافِعِ روزِ قیامت - درصراط و نزدِ میزان، دستگیری کُن زِ اُمَّت

دستگیرِ جَمعِ حاضِر، باقری و شیعیانَت - هَم مُحِبّانِ جوادت، هَم تمامِ دوستانت

دَفع کُن سیل و کن بلاها، هَم زِمشهد، هَم زِ ایران - رَفع کُن کُلِّ بلایا، یا رِضاجان، اَز مُحِبّان

سروده شده درایام ولادت سلطان سریرارتضا حضرت علی بن موسی الرضا علیه السلام درروزهای تلخ سیل و خرابی مشهد بهار1403

ما دَرد نَگُفتیم و مُداوا شُده رفتیم

ما دَرد نَگُفتیم و مُداوا شُده رفتیم - اینهَم زِ عِنایاتِ رضا ضامِنِ آهو است

ما دَرد نَگُفتیم و وَلِی باز دَوا کَرد - اینهَم زِ کراماتِ رضا ضامِنِ آهو است

دَر مَشهَدِ ما هَست طَبیبی که طَبیبان - دَر مَکتَبِ او جُمله کَنیزند و غُلامان

عیسی نَفَس است او وَ مَسیحایِ زَمان است - او هَست طَبیبِ هَمَه اَز جِسم و هَم اَز جان

دَر شَهر طَبیبِ دِگری بِهتر از این نیست - دَر هیچ کجا یِک پِدری بِهتر از این نیست

پیشانی و سَر را بِنِه بَر آن دَر و دیوار - داروی بِه هَر دَردِ سَرِی بِهتَر اَز این نیست

هَر مَطَب وَ دُکتر دَهَدَت نَوبَتِ دیدار - اینجاست طَبیبی که شَب و روز نَدارَد

دَر هیچ کُجا دُکتُرِ دِل سوز چنین نیست - دُنیاش، چِنُو دُکتُرِ دِلسوز نَدارَد

اَی رانده زِ هَر دَر که شُده قِطعِ اَمیدَت - عیسی نَفَسی هَست، دَر این گُوشَه یِ ایران

او هَست طَبیبی که چون او نیست بِدُنیا - او هَست طَبیبِ هَمَه، اُستادِ طَبیبان

بَینُ الجَبَلَین اَست، چِنان روضه یِ جَنَّت - چون خُفته دَر آنَست شَهَنشاهِ خُراسان

رو زائر اُو باش و بِبوس آن دَر و دَرگاه - تا که گُذَری اَز پُل و اَز مَحشَرت آسان

دَر صَحن و سَرایَش نِگَری جَنَّت و طوبی - اَندَرحَرَمَش جَنَّت و فردوس بِجوئیم

اَندَر حَرَمَش بَر لَبِ ما غیرِ دُعا نیست - ما غیرِ دُعا دَر حَرَمَش حَرف نَگوئیم

جاروب بِزَن با مُژه صَحن و حَرَمَش را - بَر دیده نَما سُرمَه غُبارِ قَدَمَش را

دَر صَحن و سَرایَش نِگَری این هَمَه زَوّار - بُگشای دِل و دیده که بینی کَرمَش را

با اَشک بِشوی آن دَر و دیوارِ حَرَم را - شایَد زِ کَرَم چَشمِ تَرَت را بِپَذیرَد

این هَست یَقینَم که رِضا، ضامِنِ آهو - اَز زائِرِ خُود رُوزِ جَزا دَست بِگیرَد

دَر مَشهَدِ او ما کِه سَر اَز پا نَشِناسیم - چون عاشِقِ یاریم، تَوَکَّلتُ عَلَی اللّه

گوئیم سَلامَش بِه زبان و دِل و دیده - ما عَبدِ نِگاریم، تَوَکَّلتُ عَلَی اللّه

دَر خاکِ دَلیران، هَمَگان بَنده یِ اوییم - ما عاشِقِ آن یُوسُفِ کنعانی مَشهَد

گو، باقریا، فَخر نَمائیم که هَستیم - ما بَندَه یِ آن حَضرَتِ سُلطانِیِ مَشهَد

سروده شده آغاز سال نو و عید نوروز سال 1403

تقدیم به هزاران زائری که از دور ونزدیک به پابوس حضرتش میرند

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

زائِرِ اِمام رِضا، خوش آمدی

زائِرِ اِمام رِضا، خوش آمدی - قَدَمات رو چِشمِ ما، خوش آمدی

آمدی تو اَز رَهِ دور و دراز - خَسته یِ این هَمه را، خوش آمدی

آمدی اَز اَردبیل و اِصفهان - آمدی اَز هَمدان، مازندران

تو زِ یَزد و قُمُ و کِرمان آمدی - یا که اَز بوشهر و سیستان آمدی

یا زِ کرمانشاه و ایلام آمدی - یا که اَز بیروت و اَز شام آمدی

یا که اَز هِند و پاکستان آمدی - دَر زِمستان یا تابِستان آمدی

آمدی اَز هَر کجایِ این زَمین - بَهرِ پابوسِ اِمامِ هَشتمین

خادِمای اِمام رِضا، تُو حَرَمِش - خادِمَن بِه زائِرای مُحتَرَمِش

تُویِ صحنا، رَواقا وَ هَمَه جا - هَمَه دَر خِدمَتِ تان، آی، زائِرا

بَستِ شَیخِ طوسی، یا بابُ الرِّضا - میشی چون داخل، دُعا کُن هَمه را

با سَلامی وارِدِ حَرَم میشی - هَرکه هَستی اینجا مُحتَرَم میشی

وارِدِ حَرَم میشی زار و خَجِل - میگی آقاجون سَلام اَز تَهِ دِل

میخوانی اِذنِ دُخُولِ به حَرَم - میگی: آقاجون فَدات پا تا سَرَم

میخوانی آنجا زیارتنامه را - میکُنی یاد، در آنجا هَمَه را

پِدر و مادر وَ خواهر، بَرادَر - مِیاری وَقتِ سلامت به نَظَر

کِنارِ ضَریحِ آقا که شُدی - غافِل اَز هَرچیزو هَرجا کِه شُدی

آنجا خَلوَت میکُنی چون با آقا - میکَنِی دِل اَز هَمَه وَ هَمَه جا

کنارِ ضریح، آقا را صدا کُن - باقری وَ خادِما رام، دُعا کُن

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

خوشا بَر مَشهد و هَشتُم اِمامَش

خوشا بَر مَشهد و هَشتُم اِمامَش - که سُلطانِ خراسان شُد بِنامَش

تُو اَی زائِر که آیی اَز رَهِ دور - به مَشهَد چون رَسی بینی هَمه نُور

نِگه بَر مَشهَد و بَر آن حَرَم کُن - نِگه بَر آن ضَریحِ مُحتَرَم کُن

بِه بابِ شیخِ طوسی چون رَسیدی - رَسَد اَز غیب بَهرَت یِک نَویدی

که بَهر زائِرِ شاهِ خُراسان - حِسابِ روزِ مَحشَر گَردَد آسان

چُو اَز بابُ الرِّضا اُفتَد عُبورَت - شَوَد با زائِرین ثَبتِ حُضُورَت

بِه بابُ الهادی و بابُ الجَوادَش - کُنی چون یِک نَظَر اُفتی بِیادَش

بِدِه بَر حَضرتِ او یِک سَلامی - بِکُن بَر خادِمانَش اِحتِرامی

اِمامِ هَشتُمین اَندَر خُراسان - کُنَد راهِ جَنان را بَر تو آسان

بُوَد عِندَ الصِّراط و نَزدِ میزان - اِمامِ هَشتُمین یارِ عزیزان

رِضا بَر زائِرش اِقبال دارَد - نَظَر بَر نامَه یِ اَعمال دارَد

بَلی، مَشهَد یَکی باغِ بهشت است - حَرَم با رَوضه ها عَنبَر سرشت است

توئی چون باقری ساکِن بِه مَشهد - نَما زین لُطفِ بی حَد شُکرِ ایزَد

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

از راهِ دوری میام ، ای آقا جون به مشهدت

از راهِ دوری میام ، ای آقا جون به مشهدت

آقاجون امام رضا ، دارَم مِیام زیارتت

من مِیام زیارتت ، با صد هزار عشق و اُمید

تا که بهره مند بِشَم ، فردا من از شفاعتت

آقام ای امام رضا ، آقام ای امام رضا

گه مِیام سواره و ، گاهِ دِگَر پیاده ام

من که رو به این حَرَم ، قَدَم به راه نهاده ام

دستِ من بُوَد تَهی ، از عَمَلِ صالح و خوب

امّا عشقِ وِصالِ ، تو پُر نَموده بادَه اَم

آقام ای امام رضا ، آقام ای امام رضا

آمدی تو اَز مدینه ، به خراسان آقا جان

زیارتت برای ما ، شُده چه آسان آقاجان

حرمِ تو مشهد است ، اُمید و هَم پناهِ ما

نِیَم از روزِ جزا ، دِگَر هراسان آقا جان

آقام ای امام رضا ، آقام ای امام رضا

بَضعَةٌ مِنِّی بُوَد ، قَولِ نَبِی برایِ تو

شُده اینجا حرم و ، بارگه و سُرایِ تو

شُدی دور از وَطَن اینجا ، بِه خُراسان تُو شهید

شُدی سُلطانِ خراسان ، هَمَه جان فدای تو

آقام ای امام رضا ، آقام ای امام رضا

چَشمِ دنیا هَمَگی ، سُویِ حَریمِ تو بُوَد

چشمِ ماها هَمَه بَر ، دَستِ کَریمِ تُو بُوَد

باقری وَ زائرین ، دُعا کُنَند تُو حَرَمِت

جَنَّت و بِهِشتِ ما ، خوان نَعِیمِ تُو بُوَد

آقام ای امام رضا ، آقام ای امام رضا

سروده شده به مناسبت ورود امام رضاعلیه السلام به خراسان

وبلاگ اشعار باقری

http://asharebageri.blogfa.com

مشاهده کتاب مجموعه اشعار باقری

http://dl.hodanet.tv/fileshtml/asharebageri.htm

کانال یار خراسانی

https://splus.ir/yarekhorasanirahabar

زائرینِ پیاده

زائرینِ پیاده - سویِ مشهد روانند

بهرِ مولا رضاجان - جملگی نوحه خوانند

جمله گویند از جان - یارضا یارضا جان

یارضا یارضا جان - یارضا یارضا جان

زِ اصفهان و زِ شیراز - وَ از قم و یزد و کرمان

ساری و رشت و اهواز - زابل و تفت و گرگان

جمله گویند از جان - یارضا یارضا جان

یارضا یارضا جان - یارضا یارضا جان

آبله بر کفِ پا - مهرِ حق هست بر دل

خسته یِ راه امّا - عشقِ دیدار است حاصل

جمله گویند از جان - یارضا یارضا جان

یارضا یارضا جان - یارضا یارضا جان

گر چه باشند خسته - لیک شوقِ زیارت

باقری بهرِ آنان - بهتر از هر عبادت

جمله گویند از جان - یارضا یارضا جان

یارضا یارضا جان - یارضا یارضا جان

ای آستانِ قدسِ رضا ای پناهِ ما

ای آستانِ قدسِ رضا ای پناهِ ما - هر صبح و شام سویِ تو باشد نگاهِ ما

بوسیم چون حریمِ تو را از سرِ نیاز - پیچد در آن فضایِ حرم، سوز و آهِ ما

خاکِ حریمِ پاکِ تو بر چشم توتیااست - هم چلچراغِ چشمِ تو خورشیدِ راهِ ما

میآید از حریمِ قدسیِ تو ای امامِ عشق - هر صبح و شام، حضرتِ تو در نگاهِ ما

چشمان فتد به گنبدِ تو چون به صبح و شام - روشن همی شود دو دیده پُر از گناهِ ما

گردد بلند اذان زِ حرم چون به صبح و شام - تجدید میکند حیاتِ غروب و پگاهِ ما

خور از فروغِ گنبد زردت گرفته وام - شمس الشّموس تو هستی و آن خور گواهِ ما

هر روز صبح ما بِشوق تو بیدار میشویم - تا که فتد به گنبد زردت نگاهِ ما

آقا، به زائر و مجاور خود لطف میکنی - از لطفِ تو شود سفید چو رویِ سیاهِ ما

هم باقری است نوکرِ زوّارِ مشهدت - وآن خاک‌ پایِ زائر تو بوسه‌گاهِ ما

سروده شده میلاد امام رضاعلیه السلام سال 1401

رضاجانم رضا

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

مَهِ ذیقعده است - مَهِ میلادِ تو

به ذکرِ یارضا - کنم من یادِ تو

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

مدینه گشته در - گَهِ میلادِ تو

چراغان، یا رضا – کنون، با یادِ تو

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

تو نورِ ایزدی - امیرِ مشهدی

چو خورشیدی تو از - خراسان سرزدی

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

تو هستی ضامِنِ – غریبان، یا رضا

تویی بِه از هَمه – طبیبان، یا رضا

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

حریمِ پاکِ تو - بُوَد دارُ الشّفا

به هر دردی تویی - دوا ای با وفا

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

تویی هشتم اِمام - وَ ما خاکِ دَرَت

وَ ماها جملگی - غلام و نوکرت

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

تو گفتی که بیا – وَ من هم آمدم

ز درگاهت کنون - مکن آقا ردم

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

تو وعده داده ای - به کُلِّ زائرین

شفاعت میکنی - به آنان یومِ دین

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

توگفتی در سه جا - شفاعت میکنی

به ماها در جزا - عنایت میکنی

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

ببین شادیم ما - گَهِ میلادِ تو

اُمیدِ باقری است - شها اِمدادِ تو

رضاجانم رضا - رضا جانم رضا

سروده شده میلاد امام رضا علیه السلام سال 1401

من کیستم؟ گدای توام یا امام رضا

من کیستم؟ گدایِ توام یا امام رضا - شرمنده از عطایِ تو ام یا امام رضا

هرگز نمیروم ز درگهِ تو جایِ دیگری - تا هستم، آشنایِ تو ام یا امام رضا

من ریزه خوارِ خوانِ تو ام در تمامِ عمر - راضی به هرچه با رضایِ تو ام یا امام رضا

ای بضعه یِ رسولِ خدا در زمینِ خُور - در این دیار، جان فدایِ تو ام یا امام رضا

مهر تو شد ز روزِ ازل در سرشتِ من - سر زنده من به پایِ توام یا امام رضا

باب الرّضایِ تو باز است روز و شب - بِاین آستان گدایِ تو ام یا امام رضا

باب الجوادِ تو باز است بهرِ جود - من بهره منداز سخایِ توام یا امام رضا

دار الشفای تواست پذیرایِ هر مریض - من سالم از شفایِ توام یا امام رضا

دارم به لب ثنایِ تو هر صبح و ظهر و شام - من زنده با ثنایِ تو ام یا امام رضا

من، باقری، کُنمت دائماً سلام - من آن غلامِ با وفایِ تو ام یا امام رضا

سروده شده شهادت امام رضاعلیه السلام سال 1400

مُلکِ خراسان را ببين دارد به سر هشت آسمان

‏هفت آسمان باشد بسر بهر تمام مردمان _ مُلکِ خراسان را ببين دارد به سر هشت آسمان

در مشهد و بين دو كوه هست آسماني هشتمین _ آن آسمان هشتمین، باشد امام شيعيان

آن آسمان هشتمين باشد علي موسي الرضا _ باشد مزارش روضه اي از هشت رضوان جنان

چونكه حريمش قطعه اي باشد ز اَقطاعِ بهشت _ شد خادمش روح الامين با جمله يِ كروبيان

ايران بود در سايه يِ لطفِ علي موسي الرّضا _ لطف خدا شد شاملِ ما جمله یِ ايرانيان

مشهد درخشد چون نگين در نقشه يِ ايران زمين _ ماهم در اين مشهد شديم همواره در دار الامان

محفوظ فرما اي خدا حقِّ علي موسي الرّضا _ اين باقري و جمله ي ايران و هم ايرانيان

سروده شده پایان صفر سال 1399

اي بَضعَةُ النّبي و اَيا هشتمين امام

اي بَضعَةُ النّبي و اَيا هشتمين امام _ باشی تو هشتمین ولِیِّ خداوندِ لایَنام

دار الشّفا حریم تو باشد به خاص و عام _ گيرد به يك نگاهِ تو هر زخم اِلتِيام

تو اي امامِ ثامن و اي ضامنِ غريب _ محبوبِ عالمي و هم از بهرِ ما حبيب

دار الشَّفايِ تو به مريضان بود طبيب _ آرند رو به درگهِ تو جمله يِ انام

‏ازشِدّتِ مصائب و از قِلَّتِ رجا _ آرند رو به بارگاهِ تو اربابِ التجا

گویند سلام جمله ز هر شهر و هرکجا _ خواهند از شما كه شوي شافع الانام

هر مستمند رو به پنجره فولادت آورد _ هرجا بُوَد مريض بهرِ شفا يادت آورد

مارا بيادِ زمزم، آبِ سنابادت آورد _ نوشیم ما زِ حوضِ طلا يت به صبح و شام

آن صحنهات هست چو صحنِ بهشتيان _ باشند خادمانِ تو، همه، حوران، فرشتگان

زیرا تویی وَلیِّ خداوندِ لا مکان _ باشد رواقها و مَضجَعِ تو مَلجَاءِ اَنام

هر زائری که روی کند سویِ آن حرم _ نزدِ خدای عزّ وجلّ هست محترم

دارد ثواب نزدِ خدا بهرِ هر قدم _ از هر کجا که سوي تو زائر كند سلام

گاهی ز دور و گاه زِ نزدیک زائران _ گویند سلام سویِ حریمت زِ هر مکان

دارند امید زِ حضرتِ آقا جوابشان _ ای باقری امامِ رضا یَسمَعُ الكَلام

سروده شده پایان صفر سال 1399

در خراسان هست خورشيدي عيان

‏گرچه هست هفت آسمان بالايِ سر _ كافريده خالِقِ كُلِّ جهان

بهر خود هر آسمان را عالمي است _ هريكي را هست خورشيدي عيان

زير آن هفت آسمان باشد زمين _ رُبعِ آن مسكون زِ بهرِ ساكنان

ساكنانش انس و جن و وحش وطير _ آدمي هم ساكن قسمي از آن

بهر انسانها بود یک رهنما _ بهرِ هر عصری به هر دور و زمان

هر زمانی رهنمایی لازم است _ تا نمايد راه و بي رَه را عيان

رهنما و هادي و هم مقتدا _ بهر انسانها بود پيغمبران

خاتمِ پيغمبران احمد بود _ او بُوَد پيغمبرِ كُلِّ جهان

بعد احمد نیست در دنیا نبی _ لیک باشد یک امامی هر زمان

جانشينِ مصطفی، شد مرتضي _ تا امامِ مهديِ صاحب زمان

از دوازده جانشين مصطفي _ در خراسان هست خورشيدي عيان

شد علي موسي الرضا شمس الشّموس _ بهرِ مشهد یک امامي مهربان

بَضعَةٌ مِنِّی علی موسی الرّضا _ شد حریمش بهرِ ما دار الامان

خفته اندر مشهد و بینِ دو کوه _ جنَّتی باشد حریمش مِن جَنان

خقته در ایران امامی بس رئوف _ خوش بحالِ جمله یِ ایرانیان

او پناه و ضامنِ این کشور است _ بیمه یِ ایران بُوَد در هر زمان

باقری و خاندانش جملگی است _ خادمی بر درگهِ شاهِ جهان

سروده شده پایان صفر سال 1399

اي شهريارِطوس، اياهشتمين امام

اي شهريارِطوس، اياهشتمين امام - گويم سلام بر تو به صبح و به ظهر وشام

هرصبح و ظهر و شب به حريمِ توروكنم - با صد هزار اميد شفاعتِ تو آرزوكنم

ازبعد هرنماز، رو به حریمت، کنم سلام - دارم یقین به اینکه توئی تسمع الکلام

گويم سلام بر تو و گويي جوابِ من - اين هست بهترين عملِ با ثوابِ من

گاهی زِدور زائرِ تو ميشوم، امام - با قلب و روحِ خود مسافرِ تو ميشوم امام

گاه از قریب و در حرمِ با صفایِ تو - خوانم سرودِ عشق به مدح و ثنایِ تو

گویم سلام بر تو و صدها درودها - خوانم به مدح تو هر شب سرودها

گویم سلام بر تو مدام ایّها العزیز - آرم پناه بر تو امام ایّها العزیز

اي بضعه‌ يِ رسول خدا يا ابالحسن - اي جلوه ‌يِ جلال خدا يا ابالحسن

ای قبله گاهِ اهلِ ولا یا امام رضا - دل بسته ‌ام به مهر شما يا امام رضا

اي كعبه و مدينه ما یا اباالجواد - زين در رويم ما به كجا یا اباالجواد

تو بضعة النبي شمرده شدي بعدمادرت - ای بضعه یِ نبی نظری کن به نوکرت

عندالصراط و موقع ميزان، گَهِ حساب - چشمِ امید سوی تو دارد زشیخ و شاب

چشمِ امیدِ ما شفاعتِ تو در قیامت است - یاریِ تو خلاصی ماها ز محنت است

باغي است از بهشت گر به مدينه برایِ ما - باغي دگر به مشهدِ آقا رضاي ما

بینِ دوکوه قبرِ رضا هشتمین امام - یک قطعه است از بهشت، بر او دائمًا سلام

برگو سلام باقریا از قریب و دور - برحضرت رضا و مشهد او با دو صد سرور

سروده شده به مناسبت ولادت حضرت رضا علیه السلام سال 1399

درمشهد است خفته رضا هشتمین امام

درمشهد است خفته رضا هشتمین امام - کَاز ما بر او درود هزاران به صبح و شام

این افتخار بس به ما که غلامیم و نوکرش - هستیم مشهدی و مجاور به آن امام

هر صبح رو کنیم ما به سویِ بارگاهِ او - گوئیم ای امام، زِما بر شما سلام

ماها کنارِ سفره یِ احسان نشسته ایم - هستیم ریزه خوارِ خانِ شما جمله خاص و عام

بینِ دوکوه، مشهدِ ما باشد از بهشت - این گفته ای است از امامِ جواد آن نُهُم امام

مشهد، نه؛ خراسان، نه؛ جمله یِ ایرانِ ما بُوَد - ملک رضا و خانه یِ او، ما همه غلام

هستند عدّه ای خَدومِ رضا با لباسِ فُرم - خدمت کنند در حرمش صبح و ظهر و شام

لیکن تمامِ مشهدیا بی لباس و آرم - در خدمتند بهرِ زائر آن شه علی الدّوام

در روزهایِ آخرِ ماهِ صفر همه - در خدمتند بهرِ زائرِ آقا زخاص و عام

این افتخار باقریا بس برای تو - باشی برایِ حضرتِ آن شه یکی غلام

سروده شده توسط آخرماه صفرسال 1398

موکب ما که پذیرای محبّانِ رضاست

موکب ما که پذیرای محبّانِ رضاست - هدفش خدمت زوّار به نحوی که سزاست

یاری از شاهِ خراسان طلبیم دراین راه - پس بگوئیم ولاقوّة الّا باللّه

ما به زوّار بگوئیم که نباشید خسته - طی نمائید شما راهِ خدا پیوسته

طی نمائید شما راهِ بهشتِ رضوان - هست پاداش شما حورو قصورو غلمان

یک در ازباغِ بهشت است به شهرِ مشهد - چونکه خفته است درآن بضعه یِ پاکِ احمد

مشهد است منتظر مقدمِ پاکِ زوّار - زائرین گِردِ هم آیند زِ هر شهر و دیار

چون شما طالبِ رضوانِ الهی هستید - مشهدی ، مکّه ای و کرببلائی هستید

طی کنید باقیِ این راه خدا قوّتتان - تا به مشهد حرمِ پاکِ ولی نعمتتان

چون رسیدید به مشهد حرمِ پاکِ امام - بنمائید دعا بهرِ تمامِ خُدّام

بنمائید دعا بهرِ تمامِ خَدَمه - باقری نوکرِ زوّارو دعاگویِ همه

ای حجت خدا و ایا بضعة الرّسول - ای نور کردگار و ایا بضعة البتول

هرکس به مدح تو شعری سروده است - من هم به سهم خود دوسه خط گرکنی قبول

سروده شده ماه صفر سال 1397

یاعلی موسی الرضاجان

یاعلی موسی الرضاجان ، یاعلی موسی الرضاجان

جان عالم به فدایت ، یاعلی موسی الرضاجان

من بقربان صفایت ، یاعلی موسی الرضاجان

توامام هشتمینی، پورموسی، نور زهرا

من غلام وخاک پایت ، یاعلی موسی الرضا جان

قبله حاجات ما ها ، آن حریم با صفایت

من فقیریک نگاهت ، یاعلی موسی الرضا جان

مشهدت باغ بهشت است ، مرقدت عنبرسرشت است

من غلامی برسرایت ، یاعلی موسی الرضا جان

***

یا رضاجان یارضاجان ، یا رضاجان یارضاجان

مرکزدارالشفایی ، یا رضاجان یارضاجان

دردماراتودوائی ، یا رضاجان یارضا جان

ما مریض و تو طبیبی ، دردمندان را دوائی

سوی ماها کن نگاهی ، یا رضاجان یارضا جان

تو شه و سلطان طوسی ، بهرایران توپناهی

توگل باغ ولائی ، یا رضاجان یارضا جان

هفتمین فرزند زهرا ، هشتمین ماه ولایت

تو امامی باصفائی ، یا رضاجان یارضا جان

تو امام و غوث لهفان - هم تو خورشید خراسان

باقری را کن نگاهی ، یارضا جان یا رضاجان

سروده شده میلاد حضرت رضاعلیه السلام سال 1396

دیدارتوجان دهد مرا که محبوب تویی

آیم حرم تودرطلب که مطلوب توئی

درمشهد تو ملائک اندرشب وروز

درآمد وشدبود، رضا، که مجذوب توئی

مدایح امام رضاعلیه السّلام

درطوس بسی فرشته ها میبینم - معصوم دهم نور خدا میبینم

استاده به خدمت اندر این باغ بهشت - موسی و خلیل و نوح را میبینم

***

اندر حرم رضا رضا را بینی - مرآت جمال کبریا را بینی

گر پرده از این چشم به یک سو فکنی - اندر حرمش نور خدا را بینی

***

اندرحرم رضا دلت مصفّا گردد - هر درد و غمی در آن مداوا گردد

گر روی کنی به درگاه رضا با اخلاص - هر عقد و گره ز کار بسته ات وا گردد

***

خواهم زخدا تا كه شود مشكلم آسان - در برزخ و در حشر، نباشیم هراسان

بگشوده به درگاه رضا دست گدایی - اندر در درگاه رضا شاه خراسان

***

این بارگاه و صحن وسرا عرش كبریاست - این بقعه یِ منوّر سلطان دین رضاست

پاداش یك زیارت او صد هزار حج - این گفته ازرسول خدا بس گرانبهاست

***

ای امامی که مطاف تو مطاف فقرا شد - ای غریبی که لقب برتو غریب الغربا شد

فقرا بهر طواف حرمت سوی تو آیند - بارگاه و حرم و قبر تو حج فقرا شد

***

ای آنکه بود جهان زبهر توغمین - هم جن و هم انس درعزای تو حزین

ما در غم و حزن تو حزینیم زیرا - مهر تو به آب و گل ما گشته عجین

***

برنور رضا شمس امامت صلوات‏ - معصوم دهم روح کرامت صلوات

در روز ولادتش همه دل شادند - خواهند همه از او شفاعت صلوات

***

اندر حرمش عشق و صفا می‏خواهیم‏ - در سینه‏ی خود آه و نوا می‏خواهیم‏

امّید شفاعتِ رضا در سه مکان - در روز ولادت رضا می‏خواهیم‏

***

این بوی خوش از کجا می آید - وقت سحر است و با صفا می اید

درصحن و سرای معصوم دهم - با عطر خوش از رضا رضا میآید

***

ازطوس ندای ربّنا می آید - فریاد خوشِ خدا خدا می آید

برخیز تو ای گدای مسکین - زیرا که شهِ طوس رضا می آید

***

چشم من باشد به سویت یا علی موسی‌الرّضا - میگذارم سر به كویت یا علی موسی‌الرّضا

روز میلادت مبارك باشد ای نورخدائی - به به از نام نکویت یا علی‌ موسی‌الرّضا

***

جلوه ‌گر روی نكویت در جهان آمد رضا - حورو غلمان شاد و خندان ازجنان آمد رضا

باب و مامت شادو خوشحال امشب از میلاد تو - عطرافشان بارگاه تو از آن آمد رضا

***

چون درخشان گشت آن سیمای دلجوی رضا - طعنه زد برنور مهرو ماه آن روی رضا

از گلستان محمّد امشب آمد نو گلی - خوشتر از هر عطر و بویی هست آن بوی رضا

***

ای که بر درگهِ تو جمله ملائك زده بوس - همچنان باغ بهشتی بود این خطّه توس

همگان آمده در درگهت از روی نیاز - کس نیامد که زدرگاه تو گردد ماءیوس

***

دلم دیوانه ی این آستانست - که اندراو شه هردو جهانست

سرازاین آستان هرگز نگیرم - که او محرم به اسرار نهانست

***

دلم چون بچه آهو سربزیر است - که اندردام صیّادان اسیراست

زنم دستم بدامان رضایش - که او برجمله ی دلها امیراست

***

در مشهد ما چون گل خوشبوست رضا - سرو چمن و گلشن مینوست رضا

ما یک بچه آهو و بدام صیاد - اندر دوجهان ضامن آهوست رضا

***

لحظه‌های شادی ما شیعیان آغاز شد - باز ذکر یارضا با غنچه ‌ها دمساز شد

امشب از یمن قدوم زاده ی موسای ما - نو گلی از گلشن آل محمّد باز شد

خورشید هـشـتم جـلـوه گر د ر آ سما ن د ین شد ه

ا نـد ر مـه ذیـقـعـد ه شـد د ر خا نه هـفـتم اما م - اندر مد ینه جلوه گر آن ما ه چون بد ر تما م

موسی بن جعفرگشته است شادان وخرم زین سبب - كا مد وصیّ ا و رضا آ نكو بود بعد ش اما م

هـم طا هـره تكتم بود خـشنود ا ز مـولـو د خویش - بر خـلـق عا لم مـیـد هـد ا ز رهـبری او پیا م

خورشید هـشـتم جـلـوه گرد ر آ سما ن د ین شد ه - هشتم وصی ازاوصیا هشتم اما مِ خا ص وعا م

ا و بـضـعـة مـنّی بـو د بهـر رسـو ل كـر د گا ر - چون فا طمه د خت نـبی آن ما د رِ یا زده اما م

درمـشـهـد مـوسی ا لرّضا با بی زا بو ا ب جنا ن - بگـشـوده است ازبهـرما آن حضرتِ والا مقا م

ای با قـری خو ا ه ا زخد ا د ر ا ین حـریم كبریا - خا دم شوی بردرگهـش آما ده با شی چون غلا م

این که در مشهد بود ذریّه یِ پیغمبر است

این که در مشهد بود ذریّه یِ پیغمبر است - بارگاه و تربتش ازعرش اعلا برتر است

این که با شد مرقدش در مشهد و بین دو کوه - خفته در خاک خراسان سبط پاکِ حیدر است

این علی موسی الرّضا و خفته اندر خاک طوس - بضعةٌ منّی برای حضرت پیغمبر است

تربت پاکش بود چون طوطیای چشم ما - خاک پای حضرتش ازعرش اعلا برتر است

حضرت روح الامین بر در گهش خدمت کند - خدمت درگاهِ او خود افتخاری دیگر است

خدمت درگاه او بالاتر از هر خدمتی است - موسی و نوح و خلیل ازخادمان این در است

پادشاهانِ جهان بر در گهِ او خادمند - خدمتِ درگاه او بهتر زهر زیب و فر است

پادشاهانِ جهان هریک به درگاهش گدا - چون گدائی درش بهتر زدُرّ و گوهر است

آن عصایِ خادمانش چون عصای موسوی است - آن کلاه خادمانش بِه زتاج و افسر است

آن قبای خادمان ازهر ردا زیبنده تر - آن قبای سرمه ای از هر لباسی بهتر است

زائرین از چار سو سوی خراسان رو کنند - از زمین و از هوا و هم زبحر و هم بر است

شد روانه سوی مشهد هم پیاده هم سوار - حافظ این زائران باشد خدای اکبر است

هر که او بار سفر بندد بسوی مشهدش - گوئیا بار سفر از بهر حجّ اکبر است

گفت من اندر سه جا آیم به فریاد شما - او شفیع زائرینش درسرای دیگر است

زائرین تنها شما زائر به مشهد نیستید - زائرینش احمد و زهرا، جواد و حیدراست

یک طواف مرقد آقا علی موسی الرّضا - هفت هزار و هفتصد و هفتاد حج اکبراست

باقری در شهر مشهد در جوار حضرتش - فخر دارد اینکه عمری خود غلامِ این دراست

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

مـن ر ا ضیم به رضا یِ تو یا رضا - دارم ا مید ا یـنـكه تو با شی ز من رضا

مـن ر ا ضیم به رضا یِ تـو یا رضا - خواهـم شوی تو هم به غـلا می من رضا

هـمسا یگی تو به جـها ن ا فـتخا رِ مـن - خواهم كنون شوی تو به همسا یگی رضا

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

ا مید من ز تو به قـیا مت شـفاعـت است - همسا یگی تو به بهشت یك عنا یت است

هرگوشه یِ بهشت كه با شد مراخوش است - بـودن بـزیـرِ سا یه یِ لـطـفـت كرامت است

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

بین د و كوه هـست چو باغ بهـشتِ ما - با شد حریم و با رگا ه تو دیر و كِنِشت ما

حـبّ و ولای تـو بسرم تا ج ا فـتخا ر - لطف خـد ا رقـم زد ه ا ینسا ن سرشت ما

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

شهر شما است مشهد و شهر شهادت است - شهـرِ پیا م د ا نش و عـلـم و ا ما مت است

با شی شما چو حا فـظ ا سلا م و انقـلا ب - بر شرق وغرب واجنبی ما راچه حاجت است

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

شمس الشّموس و حجّ فقیران تویی رضا - هم خودغـریب و یا ر غریبا ن تویی رضا

چشم ا مـیـدِ جـمـله یِ ا یر ا نیا ن بـتـوست - تویی پنا ه و یا ور مستضعفا ن توئی رضا

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

آن پرچمی كه بر سر با م حـریم توست - سبزی آن نشا نه ای ا ز آ ن صفای تست

سلام مید یـم به پرچم تو صبح تا بصبح - ما صف بصف قـد و قا مت برای توست

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

من با قـری وشاعـرتـونـوكـرتـو تـوام - چـون چا كرو غـلام هـمی بـردر توام

من شـیـعۀ تـومـحـبّ تـودرسا یۀ توام - من عـبد و نو كرِ پـد ر و ما د ر توام

مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا - مـولا مـولا مـولا یا ابا لـحـسن رضا

مـد یـنـه تا به مـشــهـد غــرق گـل بـهـا ره

رضا رضا یا رضا رضا رضا یا رضا - رضا رضا یا رضا رضا رضا یا رضا

مـد یـنـه تا به مـشــهـد غــرق گـل بـهـا ره - چـونـكه ا ما م هـشـتم بد نیا پا مـیـذاره

ما د ر ا و نـجـمه را بـبـیـن كه شا د مو نه - شـده رها ا زغـم وغـصّه ا ین زمـونه

مـوسی جـعــفــربـود گرچـه بـه كنج زنـدان - زند ا ن زشا د ما نی برای اوگلستا ن

مـد یـنـه یِ پـیـمـبـرشــد ه چــنــا ن كـوه طـور - مـحـلّـه یِ هـا شـمی شـده سـرا پا سرور

ا زهـمـه جـا ی د نـیـا راهی شـد ن به مـشـهـد - تا كه بگـن به آقـا تـبـریـك ایـن ولادت

ا زهـمـه جا مـیا ن تا دعـا كـنـن در ا یـنجا - درد د لا ر و بگــن هــمـه بـرای آ قـا

طـبـیـب د ر د مند ا ن با شه تو شهـرمشهـد - دار ا لـشّـفا ی آ قا هـمه میرن بی نوبت

هركس كه هرچی میخواد میا دمیگه به آ قا - تا وعـده شـونگـیـره او نمیره ازایـنجـا

وارد صحـن وسراش وقـتی كه میشه زا ئـر - وضومیگیره خوشبو، میكنه پا ك وطاهـر

مـیـره تـوصحـن آقا با صـلـوات و سـلا م - دودست شوبه سینه میذ ا ره روبه امام

صحن وسرای حضرت چه صحن با صفایی - هركه تواین حرم رفت پاك میشه وخدایی

روی درِحـریـمـش ایـن جـمـلـه را نـوشـتـه - حریم حـضـرت ا و یك قـطعه ازبهـشـته

با ل و پـرِمــلا ئـك رو ســرِ ز ا ئـر یـنـه - مـجـا و ریـنِ آ قـا نـو كـر ز ا ئـریـنـه

تـوهـــم بـیــا با قـری نوكـرزائـریـن با ش - خا د م درگا ه آن اما م هـشتمین با ش

ما پیاده میرویم به حرم امام رضا

همراه زائرین پیاده به مشهدالرضا(ع)

ما پیاده میرویم به حرم امام رضا - كه شفاعت بكند امام رضا روزجزا

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

كوه دشت و میكنیم طی به امیدكرمش - میرویم ازراه دوری به طواف حرمش

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

عاشق امام رضا با پا نه كه باسرمیره - به امید كرمش دشت وكوه وكمر میره

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

زائرپیاده وقتی میرسه به حرمش - برای دین خدائی میشه ثابت قدمش

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

میره توی حرم ومیگه سلام آقا رضا - السّلام ای آقا جون ای شفیع روزجزا

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

میبوسه پنجره رومی اُفته روی قدمش - رازدلهاشومیگه با آقا توی حرمش

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

با آقا میگه آقا ازراه دوری اومدم - به امیدكرمت با یك غروری اومدم

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

اومدم كه دردم و دوا كنی ای آقا جون - اومدم حاجتم وروا كنی ای آقا جون

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

اومدم پیش خدا توبكنی شفاعتم - اومدم كه ازكرم روا كنی توحاجتم

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

باقری خادم تو نوكرزائرین تو - توبهشت میخواد بشه جزء مجاورین تو

آقاجون امام رضا آقا جون امام رضا

ایستگاه صلواتی که پذیرای شماست

زائرین پیاده وایستگاههای صلواتی

ایستگاه صلواتی که پذیرای شماست - بهر چای و استراحت این مکان جای شماست

خادمینِ صلواتی شب و روز آماده - بهر نیرویِ شما گرم غذاهای شماست

خادمین صلواتی همه در خدمتِ تان - اندر اینجا همگی واله و شیدای شماست

این شما پای پیاده همه رو سویِ امام - این علاقه به امام است که به دلهای شماست

این همه موکب و خادم همه در خدمت تان - سرمه دیده یِ شان خاک قدمهای شماست

این شما پای پیاده ز رهِ دور و دراز - شوق دیدار رضا جمله سرا پای شماست

این شما پای پیاده سوی مشهد شب و روز - یا رضا رضا رضا هست که به لبهای شماست

جملگی شاد و غزلخوان بسوی مشهد و طوس - یا علی مو سی الرّضا شعر و غزلهای شماست

این شما پای پیاده زشمال و زجنوب - جمله راههای خراسان زیر پاهای شماست

این شما نوحه کنان سویِ خراسان شب و روز - بلبلان گرد شما مست ز غوغای شماست

جملگیتان بسلامت سوی مشهد بروید - بارگاه رضوی مسکن و ماوایِ شماست

باقری بهر شما ها این چکامه بسرود - صله اینست که مشمول دعاهای شماست