امسال هم به حسرت در خانه ها بمانیم

امسال هم به حسرت در خانه ها بمانیم - زيارتِ اربعين در خانه ها بخوانيم

امسال هم بماندیم در حسرتِ زیارت - با این ویروسِ منحوس، ماندیم از این عبادت

در اربعینِ امسال، از خانه، زار و حزین _ از رَهِ دور بخوانیم، زیارتِ اربعین

از رَهِ دور گوئیم، سلام ای حسین جان _ شنو زِ نوکرت این، پیام ای حسین جان

از رَهِ دور و منزل، همه كنيم زيارت _ زيارتِ اربعين، خوانيم با نيابت

نيابت از شهيدان، خوانيم ما دعا را _ خواهيم از خداوند، ثوابِ كربلا را

خواهیم از خداوند، هم سفریِ جابر _ در حرَمِ حسینی، ماها شویم حاضِر

خواهیم از خداوند، هم سفریِ زینب _ در همه یِ زمانها، درهمه روزوهرشب

خواهیم از خداوند، زیارت و دعا را _ در یک زمانِ نزدیک، سفر به کربلا را

درحرمِ حسینی، زیارتِ اربعین _ خوانیم انشاء الله، با همه یِ زائرین

ما ملّتِ حسینیم هر شهر و هركُجاييم _ بهرِ حسينِ مظلوم، دَر شورودَرنوائيم

ایستاده پایِ کاریم بهرِ حسین مظلوم _ ما اِقتِدا نمائیم بر آن اِمامِ معصوم

ما زائرِ پياده، در سالهايِ ديگر _ باشيم انشاء الله، از همه جا سراسر

چون كرونا هم اكنون، بسته است راهِ ما را _ مسدود كرده بر ما، طريقِ كربلا را

از كرونا بترسيم، با ماسك و با فاصله _ در مترو اتوبوس، باشيم با حوصله

در صفِ هياتيها، در جمعه و جماعت _ از كرونا بترسيم، باشيم در سلامت

اي باقري اربعين، خوانیم در منازِل _ زیارتِ اربعین هم با زبان و هم دِل

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور ماه صفر سال 1399اصلاحیه سال 1400

سالِ ما سالِ نود و نه گذشت

سالِ ما سالِ نود و نه گذشت - گشت خرّم درّه و صحرا و دشت

آخر این سال شعبان آمده - گشت دنیا همچنان باغ بهشت

مردم ایران در این پایانِ سال - از خدا دارند اینَک یک سؤال

که به یُمنِ این ولادتها یِ نیک - دِه خدایا بر غم و محنت زوال

باقری خوشحال باش این روزها - هم تمامِ سالها نوروزها

اندر این اعیادِ شعبا نیّه ات - برکروناها شوی پیروزها

سروده شده روزهای آغاز شعبان و پایان سال 1399

آقاجان امام رضا قربون اون صدق و صفات

‏آقاجان امام رضا قربونِ اون صدق و صفات _ دست من كي ميرسه بازم به اون پنجره هات

ششماهه نيومدم او نزديكي بالاسرِت _ چون ز ترسِ كرونا بسته شده به روم دَرِت

این روزِ شهادتت اون هیاتای هر ساله _ نتونستن بیاین تو صحنا با آه و ناله

ديگه اون پياده هايِ هر ساله نيومدن _ ديگه اون موكباي خدمت رساني نبودن

نبودن سينه زناي هر ساله تو جاده ها _ نبود اون رضارضا گفتنِ اون پياده ها

اين سالِ نودونه شد كرونا مانعِ ما _ كه بِيان به پابوست از راهِ دور سينه زنا

آقاجون كن نظري كه جمله يِ اهلِ ولا _ باز بِيان به پابوست با دفع و رفعِ اين بلا

باقري با جمله یِ مجاورین و زائرین _ باز بیان او نزدیکی و روضه یِ خُلدِ برین

سروده شده آخر ماه صفر سال 1399

ازراهِ دور میدهم آقایِ من سلام

ازراهِ دور میدهم آقایِ من سلام - گویم سلام بر تو اَیا هشتمین امام

گویم سلام از تَهِ دل ای امامِ من - دارم یقین آنکه توئی تَسمَعُ الکَلام

هرصبح وظهروشب به حریمِ توروکنم - خواهم دهی جواب، مرا، تو، اَیا اِمام

هر سال آخر ماهِ صفر ما پیاده راه - میآمدیم بسویِ مشهد تو با اُمیدِ تام

امسال چونکه منع شده طیِّ این سفر - ما میدهیم بر تو سلام از فرازِ بام

ویروسِ کورونا که گرفته است عالمی - کلّ زمین زِ مشهدِ ما تا عراق و شام

غمگین نموده است آدمیان رازشرق وغرب - با لطفِ توامام ثامن وضامن شودخِتام

ویروس دفع و رفع شود گرکنی نظر - ای حضرتِ رضا، امامِ مشهد و ایران، مَهِ تمام

ای باقری کنون که شده منع این سَفَر - از خانه روی کن به حرم گوی اَلسَّلام

اَلسَّلام علیک یا اَبَالحسن یا ثامن الائمّة یا علی بن موسی الرّضا

سروده شده آخر ماه صفر سال 1399

ميكنم اي شه خوبان بتو از دور سلام

‏بُعدِ منزل نَبُوَد در سفرِ روحاني _ ميكنم اي شَهِ خوبان بِتو از دور سلام

گر چه دوریم بیادِ تو سخن میگوئیم _ یادِ تو هست مَرا دَر دِلِ پُر نور سلام

از غمِ دوريِ تو ما همگي مهجوريم _ ميدهم از رَهِ دوري مَنِ مهجور سلام

نرسد دستِ من امسال به آن پنجره هات _ از همینجا بدهم با دل مكسور سلام

نشد امسال بيايم ز نجف تا حرمت _ از همينجا بنمایم مَنِ رنجور سلام

گرچه بينام، ولي نوكرِ جابر هستم _ همچو جابر بدهم بادل پُر شور سلام

ما چوموریم وسلیمان تویی ازلطف وکَرَم _ هست چون دانه یِ گندم زِمَنِ مورسلام

نَبُوَد لایِقِ آن شاه سلامِ مَنِ زار _ لیک دارم بِتو من در حَدِ مقدور سلام

رهبرم گفت زمنزل همه خوانيم دعا _ طبق فرموده يِ رهبر كُنَم از دور سلام

‏من زشهر و وطنِ خود كنم امسال سلام _ بِبَر اي موسِیِ ما بر جَبَلِ طور سلام

كرونا مانعِ من شد كه بيايم نزديك _ فُطرُس آرد بتو از من زِ رَهِ دور سلام

گفت فُطرُس که به هرجا که سلامی باشد _ برساند به شما آن مَلَک و حور سلام

اربعين است و زيارت همه خوانيم زِ دور _ باقري هم دَهَدَت با دِلِ رنجور سلام

سروده شده اربعین سال 1399

زيارتِ اربعين در خانه ها بخوانيم

‏فرمانِ رهبر اينست، در خانه ها بمانيم _ زيارتِ اربعين، در خانه ها بخوانيم

در اربعینِ امسال، از خانه، زار و حزین _ از رَهِ دور بخوانیم، زیارتِ اربعین

از رَهِ دور گوئیم، سلام ای حسین جان _ شنو زِ نوکرت این، پیام ای حسین جان

از رَهِ دور و منزل، همه كنيم زيارت _ زيارتِ اربعين، خوانيم با نيابت

نيابت از شهيدان، خوانيم ما دعا را _ خواهيم از خداوند، ثوابِ كربلا را

خواهیم از خداوند، هم سفریِ جابر _ در حرَمِ حسینی، ماها شویم حاضِر

خواهیم از خداوند، هم سفریِ زینب _ در همه یِ زمانها، درهمه روزوهرشب

خواهیم از خداوند، زیارت و دعا را _ در یک زمانِ نزدیک، سفر به کربلا را

درحرمِ حسینی، زیارتِ اربعین _ خوانیم انشاء الله، با همه یِ زائرین

ما ملّتِ حسینیم هر شهر و هركُجاييم _ بهرِ حسينِ مظلوم، دَر شورودَرنوائيم

ایستاده پایِ کاریم بهرِ حسین مظلوم _ ما اِقتِدا نمائیم بر آن اِمامِ معصوم

ما زائرِ پياده، در سالهايِ ديگر _ باشيم انشاء الله، از همه جا سراسر

چون كرونا هم اكنون، بسته است راهِ ما را _ مسدود كرده بر ما، طريقِ كربلا را

از كرونا بترسيم، با ماسك و با فاصله _ در مترو اتوبوس، باشيم با حوصله

در صفِ هياتيها، در جمعه و جماعت _ از كرونا بترسيم، باشيم در سلامت

اي باقري اربعين، خوانیم در منازِل _ زیارتِ اربعین هم با زبان و هم دِل

اَلسَّلامُ عَلَيْكَ يا اَبا عَبْدِاللّهِ وَ عَلَى الاَرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِكَ عَلَيْكَ مِنّى سَلامُ اللّهِ اَبَداً ما بَقيتُ وَ بَقِىَ اللَّيْلُ وَ النَّهارُ وَلا جَعَلَهُ اللّهُ آخِرَالْعَهْدِ مِنّى لِزِيارَتِكُمْ اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَيْنِ وَ عَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَوْلادِ الْحُسَيْنِ وَ عَلى اَصْحابِ الْحُسَيْنِ

کرونا دشمنِ ماست

کرونا دشمنِ ماست - دشمنِ ما بچّه هاست

‏آي مامانا، بچّه ها - وقتي ميريم، كوچه ها

دست نزنيم به جايي - نريم به هر سرايي

دست ندهيم به هر كي - دست نزنيم به هرچي

فاصله ي دو متري - باشه چه فكر بكري

ماسك بزنيم به چانه - هي نگيريم بهانه

نريم به هر مغازه - هر مغازه كه بازه

وقتي ميايم به خونه - بدون هیچ بهونه

بدستور مامان جون - دست و با آب و صابون

خيلي قشنگ بشوييم - هي بهانه نجوييم

بعدش بگيم خدايا - خوب كن تو حال ماها

تو ای خدایِ غفّار - این کرونا را بردار

سلامتی به ما دِه - به حالِ ما صفا دِه

بالاترینِ نعمت - سلامتي است و صحت

باقری بهرِ ماها - گفته چه شعرِ زیبا

کرونا دشمنِ ماست - دشمنِ ما بچّه هاست

سروده شده توسط حجة الاسلام سیدمحمد باقری تیر 1399

كرونايت همي دهد هُشدار

‏كرونايت همي دهد هُشدار - كه همه ماسك زنيد بر چانه

بجز از كارهايِ غيرِ ضرور - نشويد هيچگاه خارج از خانه

همه با حفظِ فاصله ها - تبعیّت کنید از قانون

شستشو میدهید مُدام - دستِ خود را به آب و با صابون

همگي دست بدستِ هم بدهيد - بهرِ حفظِ سلامتي كوشيد

هست حفظ سلامتي واجب - همه چايِ سلامتي نوشيد

گفت رهبر كه من هم ماسك - ميزنم گر شوم به جمعِ شما

يك نگاهي به اين پرستاران - كه بسوزند همچو شمع شما

آن پزشكان و آن پرستاران - كه در اين راه گشته اند شهيد

بهر حفظ سلامتي یِ شما - جمله رفتند بالباسِ سفيد

بهترين راهكار صحّتِ ما - راهكاري است كه گفته است رهبر

ماسك زدن هست بنوع خود واجب - گركه خواهي همی شوي سَروَر

گرچه این گفت رهبر است ارشادی - لیک باشد بنوع خود واجب

جمله گوئیم رهبرا، فرمان - هست روی دوچشم و بر حاجب

هست در هر زمان و هر کاری - اُسوه یِ ما در این زمان رهبر

قول و هم فعل او حجّتی بر ماست - چون که او اسوه است بعد پیغمبر

باقری بهترین راهکار صحّتِ ما - فاصله، ماسک زدن، بُوَد همه جا

روی کردن به هر زمان به درگهِ حق - هم توسّل وَ نذر و ذکر و دعا

سروده شده تیر 1399

در سال هزارو سیصدو نود و نُه - ویروس کرونا شده بلائی تازه

بدتر ز وبا و حصبه و سِل شده است - آزار دهد بی حد و بی اندازه

درمان نبود بهتری از ماسک زدن - تاکید کند رهبری از ماسک زدن

شد یاورِ تو ماسک زدن این روزها - بهتر مطلب یاوری از ماسک زدن

پس ماسک بزن باقری اندر همه حال - با ماسک زدن تو نروی زیرِ سؤال

هم اهل و عیالت نگرانت نشوند - هم بیمه شوی از کرونا در این سال

سروده شده توسط حجة الاسلام باقری پور تیر 1399

گر ماسک نزنی به چانه ات میدانی؟

گر ماسک نزنی به چانه ات میدانی؟ - که بر تو و یا اهل و عیالت چه شود؟

با ماسک نزدن اگر که بیمار شوی - برزندگی و مال و منالت چه شود؟

بیمار شوی، دور شوی ز اهل و عیال - آید به سرت از آن بسی وزر و وبال

هم وزر و وبالِ جانی هم بیماری - هم میرود از آن از کفت مال و منال

گر از تو سرایت کند این بیماری - بیمار شود مرد و زنِ بسیاری

بیماری تو علّتِ بیمارِ دگر - بیماری آن دگر، شود اقماری

پس ماسک بزن گرچه کمی سخت بُوَد - وِل کُن، سخنِ آدمِ بد بخت بُوَد

ای باقری از همین وِل کُنها - بیمار بسی هست که بر تخت بُوَد

سروده شده تیر 1399

کرونا که شده از در بیرون

کرونا که شده از در بیرون - باز از پنجره ها وارد شد

بد تر از سل وَ وبا و طاعون - همچنان ساحره ها وارد شد

چه بلائی است در این دور و زمان - آمده بر سرِ ما آدمها

این بُوَد بهرِ بنی نوعِ بشر - بد تر از حصبه و طاعون و وبا

آخر الدّهر، بلاها آید - بر سرِ جنسِ بشر در عالم

بار الها برسان مهدیِ ما - تا کند ختم، بلا، آن خاتم

وقتِ آنست که ماها همگی - با تضرّع به خدا روی کنیم

روی گردان زِ گناه و زِ خطا - همگی روی به آن سوی کنیم

از سویدایِ دل اینک همگی - دستِ خود را به دعا برداریم

همه گوئیم خدایا نظری - که همه حالتِ مضطر داریم

تا مگر او بنماید نظری - این بلاها ز همه دفع کند

نظرِ لطف کند بر همگان - این کرونا زجهان رفع کند

باقری تا برسد روزِ ظهور - آید هر روز بلا بعدِ بلا

تا رسد مهدی و از پاقدمش - بشود دفعِ بلا، رفعِ بلا

سروده شده تیر 1399

خَبر خَبر آي عاشقا، آي عاشقاي امام رضا

خَبر خَبر آي عاشقا، آي عاشقاي امام رضا - که باز شده درب حرم، شده حرم چه با صفا

خَبر خَبر آی زائرا، که باز شده دربِ حرم - حالا میریم تو صحنِ اون، هشتم امامِ محترم

پس از سه ماه فاصله ها، نشستنِ تو خانه ها - پس از سه ماه تعطیلیِ، جماعتا و هیاَتا

پس از سه ماه تعطیلیِ، صحن و سرایِ آقامون - باز شدنِ دربِ حرم، شده یک هدیه برامون

حالا میریم تو صحنا و، میگیم سلام امام رضا - بکن شفاعت ماها رو، به وعده ات بکُن وفا

شکرخدا ای باقری، که باز شده دربِ حرم - به صبح و ظهرو شب بود، سپاس و هم تَشَکُّرم

سروده شده به مناسبت بازشدن دربهای حرم مطهر امام رئوف علی بن موسی الرضاعلیه االسلام

حمدُ لِلّه كه شده بازدوباره حرمت

حمدُ لِلّه كه شده «باز» دوباره حرمت - تانَهَم پاي، نَه، سَر، ديدَه، بجایِ قَدَمَت

عیدِ فطراست و شده باز زِ نو دربِ حرم - تا زیارت کنم از لُطفِ خدا تاجِ سرم

این سه ماهی که حرم بسته بُد از دوریِ تو - همچو مجنون شدم ای شاه زِ مهجوریِ تو

من سه ماه است كه از دور سلامت كردم - از رهِ دور سلامت به زبان آوردم

من زدوریِ حريمت آقا دلتنگ شدم - من ز اجبار به قانون هماهنگ شدم

حَرَمت گشت قرنطینه زترسِ ویروس - کرونا گشت دراین قرن بلائی منحوس

کرونا مسجد و محراب نموده تعطیل - گشته تعطیل از آن، مدرسه، کارو تحصیل

چونکه این شبهِ وبا کرده کمین برسرِ راه - گشته تعطیل حرم، مدرسه و دانشگاه

قرنها بود كه درب حرمت بسته نبود - شيعه مانند چنين روز كه دلخسته نبود

دور بودم ز تو، از دورسخن ميگفتم - من زِ هجرِحرمت اشك چو دُر ميسُفتم

باز صد شكر خدا را حرمت باز شده - شيعه در نزدِ اجانب چه سرافرازشده

چونكه از باب رضا رو به حرم آوردم - اندر آن صحن و سرایت چه صفائی کردم

شدم ازبابِ جوادت به گدائیِ تو شاه - همه هستند گدایِ تو چه خورشید و چه ماه

همچو ماهی که شود دور ز آب، بی حال است - گاه برگشت به آبش چقدر خوشحال است

من به دریایِ کرم باز کنون وصل شدم - من ز الطافِ خدا وصل به آن اصل شدم

باقري شُكر، خدا را كه شده، «باز» حرم - تا زِ نزديك زيارت كنم آن تاج سرم

سروده شده به مناسبت بازگشائی درب حرم سلطان سریرارتضاء امام علی بن موسی الرضا علیه السلام بعد از بسته شدن اجباری بخاطر ویروس منحوس کرونا

ازراهِ دور میدهم آقایِ من سلام

ازراهِ دور میدهم آقایِ من سلام - گویم سلام بر تو اَیا هشتمین امام

گویم سلام از تَهِ دل ای امامِ من - دارم یقین آنکه توئی تَسمَعُ الکَلام

درهات بسته است زِکرونا ولیک من - گویم زِ خانه ام سلام به صباح و ضُحی و شام

هر صبح و ظهر و شب به حریمِ تو رو کنم - خواهم دهی جواب، مرا، تو، اَیا اِمام

دستم نمی رسد بدرگهت این روزهایِ سخت - چون بسته است دربِ حرم بهرِخاص وعام

ویروسِ نحس بسته چو درهایِ آن حرم - باشد گشودنش بلطفِ خداوندِ ذو الکِرام

ویروسِ کورونا که گرفته است عالمی - کلّ زمین زِ مشهدِ ما تا عراق و شام

غمگین نموده است آدمیان را ز شرق وغرب - با لطفِ تو اَیا امام ثامن و ضامن شودخِتام

ویروس دفع و رفع شود گرکنی نظر - ای حضرتِ رضا، امامِ مشهد و ایران، مَهِ تمام

ای باقری کنون که بود بسته این حرم - از خانه روی کن به حرم گوی اَلسَّلام

اَلسَّلام علیک یا اَبَالحسن یا ثامن الائمّة یا علی بن موسی الرّضا

سروده شده بهار سال 1399

جشن ميلادِ تو يا صاحب زمان

جشن ميلادِ تو يا صاحب زمان - شد بِپا درخانه هاي شيعيان

شدكرونا دشمنِ جشن و سرور - درمساجد مانعي بهرحضور

درمساجد، درحرمها، جشنها - بي حضورِ مؤمنين، باشد بپا

جشنها درخانه هایِ مؤمنین - میشود برپا، بُوَد این حُکمِ دین

مؤمنین درخانه هاشادي كنند - ازامام عصرِخوديادي كنند

گرکرونا مانعِ دورِ همی است - مانعِ جشن وسرورِخانه نیست

خانه ها برپا بُوَد جشن و سرور - در تمامِ خانه ها، اَللّهُ نور

مؤمنین درخانه خوشحالند وشاد - از امامِ عصر بنمایند یاد

جمله میگویند اندر خانه ها - یا اِلهی شد عظیم اینک بلا

یا الهی تنگ شد اینک زمین - از بلا و ابتلایِ مؤمنین

ای خدایِ ما وانتَ المستعان- این بلایا ریشه کَن کُن این زمان

ای خدایا حقِّ هفتادو دو تن - این کرونا را تو بنما ریشه کَن

حقّ مولا باقری رنج و بلا - رفع گردد از جهانِ مبتلا

سروده شده ولادت حضرت صاحب الزمان عج سال 1399

سیزده امسال بایدخانه ماند

سيزده ي أمسال بايدخانه ماند - چونكه دربيرون بودصدهاخطر

ازخطرخودرارهاكن هم وطن - هست ويروس كروناپرضرر

گرشوي بيرون زخانه ميشوي - بهراهل خانه ي خوددردسر

باقری گوید کرونا هم شده - دشمنِ امروز بر نوعِ بشر

بار الها این بلا را رفع کن - لطف کن بر ما و بنما رفعِ شر

سروده شده برای سیزده کرونائی

عید آمد کرونا همرهِ مهمان آید

عید آمد کرونا همرهِ مهمان آید - همچو خنّاس زِ در مخفی و پنهان آید

نگذاری چو زِ در پنجره را باز کند - همرهِ خاله قزی آید و پرواز کند

همرهِ دست ولباس وموتوروچرخ واثاث - کرونا هم سفری مخفی و بی هول و هراس

با تو همراه شود تا بِرَسی خانه یِ دوست - از تو گردیده جدا و بکند از همه پوست

اَکرِمِ الضّیفَ در این عید ندارد جائی - اَکرِمِ الضّیفَ تو بگذار پس از فردائی

پس دراین عید به هرخانه و هرجا نرویم - گردش و عیدی و مهمانی بیجا نرویم

نرویم عیدی و همره نبریم ما کرونا - خانه باشیم و رفاقت نکنیم با کرونا

دوری و دوستی است این مَثَلِ عامه پسند - خاصه امسال بود کز همه جا ناله بلند

با پیامک همگی عید مبارک گوئیم - از رهِ دور سلامی به پیامک گوئیم

با پیامی به رفیق و پدر و مادر و دوست - همه گوئیم که امسال دگر سالِ نکوست

همه خواهیم زِحق سالِ بدور از کرونا - احسن الحال شود حالِ بدور از کرونا

سیزده، نودونُه،«1399»عید مبارک باشد - باقری احسن احوال و تبارک باشد

سروده شده اول فروردین 1399 انشاء الله سال غلبه بر کرونا

بلائی آمد از چین سویِ ایران

هزارو سیصدو نود و هشت است - کرونا در قم و تهران و رشت است

مهِ اسفند و ماهِ آخرِ سال - تمامِ مردمان گشته بد احوال

بلائی آمد از چین سویِ ایران - کزان گشته همه سر در گریبان

کرونا شایع از ووهانِ چین شد - روان از چین سویِ هر سر زمین شد

به ایران هم رسید این نحس ویروس - رسید از راه یک مهمانِ منحوس

فتاد از رونق اینک شهر و بازار - از این ویروسِ زشتِ مردم آزار

همه در خانه ها گردیده محبوس - قرنطینه از این ویروسِ منحوس

شده تعطیل تفریح و سیاحت - همه در خانه در فکرِ سلامت

همه مشغولِ قرآن و نمازند - همه از غصّه در راز و نیازند

همه خوانند صبح و شب دعائی - زِ حق خواهند دفعِ هر بلائی

همه با هم بگویند ای خداوند - خداوندا به خوبانِ تو سوگند

هم اینک ریشه کَن کُن این بلا را - شفا دِه هر مریض و مبتلا را

بِحقِّ حضرتِ ثامن خدایا - شود از مسلمین دفعِ بلایا

بحقِّ حضرتِ مولودِ کعبه - علی آن زاده یِ مسعودِ کعبه

شود ای باقری دفعِ کرونا - زِ بیماران شود رفعِ کرونا

سروده شده روز ولادت امام علی علیه السلام سال 1398

کرونا چون وبائی آمد از چین

کرونا چون وبائی آمد از چین - عجب طُرفه بلائی آمد از چین

کوویدِ 19 آمد چون ز ووهان - بلا و معضلی شد بهرِ ایران

دمِ عید و بلائی بهرِ بازار - جوان و پیر و مرد و زن گرفتار

شده بازار از آن نیمه تعطیل - شده تعطیل درس و مشق و تحصیل

از این معضل تمامی دل پریشند - همه در فکر مال و حالِ خویشند

همه از دولت و ملّت گرفتار - از این ویروسِ نحسِ مردم آزار

از این سو همدلی هم شد فراوان - گذشتند عدّه ای از مال و از جان

فداکاری، جوانمردی و ایثار - شده در اجتماع، امروز بسیار

طبیبان و پرستاران شب و روز - همه درجنگِ این ویروسِ منحوس

شده یک آتشی برپا بدنیا - از این ویروسِ نا میمون به هرجا

زآمریکا به چین از چین به ایران - شده جنگِ بیولوژیکِ دوران

کرونا آتشی گشته جهان سوز - شده شیطانِ اکبر آتش افروز

ترامپ آتش فروزِ قرنِ ما شد - زِ مکر و حیله اش آتش بپا شد

شمال و هم جنوب و غرب تا شرق - در این دریایِ آتش جملگی غرق

بسوزد باقری زین آتش و سوز - به لطفِ حضرتِ حق آتش افروز

سروده شده 27 اسفند 1398 اوج کرونا در ایران